مهار پاسخ شاخكي حشرات نر شب پرة مينوز گوجه فرنگي (Tuta absoluta (Lepidoptera: Gelechiidae به فرومون جنسي تحت تاثير سه حشره كش در مطالعات الكتروفيزيولوژيك

Inhibition of antennal response of the tomato leaf miner males, Tuta absoluta (Lepidoptera: Gelechiidae) to its sex pheromone under the influence of three insecticides in an electrophysiological study

مينوز گوجه­ فرنگي، Tuta absoluta Meyrick از آفات درجه اول گوجه فرنگي محسوب مي­شود و خسارت اقتصادي قابل توجهي را در گلخانه و مزرعه­ وارد مي­كند. به دليل رفتار تغذيه­ اي درون بافتي و توليدمثل بالا، ايجاد جمعيت مقاوم در اين آفت محتمل مي­ باشد. با تكيه بر امكان تاثير سموم شيميايي بر اختلال در جفت ­گيري حشرات كامل، مي­توان رويكرد ديگري را در كاربرد حشره­ كش ­ها عليه اين آفت بكار برد. در اين آزمايش، تاثير سه حشره­ كش ايميداكلوپريد، ايندوكساكارب و نيم ­آزال با مكانيسم اثر متفاوت در چهار غلظت (μg/ml 100، 10، 1، 0) بر ميزان پاسخ الكتروفيزيولوژيكي گيرنده­ هاي شاخكي حشرات نر 3-2 روزه به فرومون جنسي مورد بررسي قرار گرفت. ميزان پاسخ شاخكي در 6 زمان متوالي پس از سمپاشي، نسبت به ميزان تحريك به فرومون جنسي قبل از پاشش به صورت درصد مهاركنندگي محاسبه و با روش مشاهدات مكرر آناليز شد. نتايج بدست آمده تفاوت معني­ دار بين غلظت­ هاي مورد آزمايش در مقايسه با شاهد و زمان­هاي پس از پاشش حشره كش و نيز اثر متقابل بين اين دو فاكتور را نشان داد. در صورتي كه بين سموم مورد آزمايش تفاوتي مشاهده نشد. حشره­ كش­هاي مورد بررسي بين 20-18 درصد موجب مهار پاسخ گيرنده ­هاي شاخكي شده­اند كه در يك ارتباط غلظت-پاسخ، بالاترين ميزان درصد مهاركنندگي در غلظت 100 ميكروگرم بر ميلي ليتر مشاهده شد. نتايج گوياي اثر اين حشره­ كش ­ها بر گيرنده­ هاي شاخكي مي­باشد و پاسخ آن­ها به فرومون جنسي را مختل مي­ نمايد.

The tomato leaf miner moth Tuta absoluta Meyrick is an invasive pest of tomato which damages this crop economically in greenhouse and field conditions. Due to the endophytic feeding habits of larvae and the high fecundity, the resistant populations has developed. Based on the effect of chemical pesticides on the mating disruption efficacy, it is therefore possible to exploit novel approaches on the use of insecticides against this pest. In this study, the efficacy of 3 insecticides, imidaclopride, indoxacarb and NeemAzal, with different mode of action, in 4 concentrations (0, 1, 10, 100 μg/ml) were assayed on Electroantennogram response of antennal receptors of 2-3 days old males to sex pheromone. The antennal responses rate to sex pheromone were measured during 6 time intervals, after insecticide spray and were calculated as inhibitory percentage in comparison to the response rate before spray and the data was analysis by repeated measure method. The results showed a significant difference between different concentrations of each insecticides compared to the control, the time of EAG assay and also the interaction effects of these factors, while, there was no significantly difference between tested pesticides. All insecticides were inhibited the antennal response in range of 18-20%. There was a dose- dependent relationship between concentration levels of each insecticides and the highest inhibition percentage was calculated in 100 μg/ml. The results confirmed the inhibitory effect of the tested insecticides on the antennal receptors leading to disruption of their response to sex pheromone.