چگونگي تأثير غلظت هاي زيركشنده كنه‌كش بايفنازيت بر پارامترهاي زيستي كنة تارتن دولكه اي Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) در شرايط آزمايشگاه

How sublethal concentrations of Bifenazate affect biological parameters of Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae) at laboratory conditions

در پژوهش حاضر اثرات زيركشندگي (LC10 = 21, LC20 = 52 and LC30 = 100 ppm) كنه­ كش بايفنازيت (فلورامايت® SC 24%) روي پارامترهاي زيستي كنة تارتن دولكه­ اي، Tetranychus urticae Koch، در شرايط آزمايشگاهي مورد ارزيابي قرار گرفت. آناليز داده ­ها با استفاده از تئوري جدول زندگي دوجنسي ويژه سن-مرحله زيستي انجام شد. نتايج نشان داد طول دوره مراحل مختلف زيستي نابالغ دئوتونمف­ هاي تيمار شده تحت تأثير غلظت­ هاي زيركشنده قرار نگرفتند. طول عمر كنه­ هاي بالغ ماده تحت تأثير تيمارهاي مختلف قرار گرفت و بيش­ترين طول اين دوره در تيمار شاهد مشاهده شد (36/23 روز). علاوه بر اين، باروري كل نيز به‌صورت معني­داري تحت تأثير غلظت ­هاي مختلف مورد مطالعه قرار گرفت و كم­ترين ميزان اين پارامتر (02/27 تخم) در غلظت زيركشنده LC30 ثبت شد. داده ­هاي ارائه شده در پژوهش حاضر مؤيد آن است كه اثرات غلظت­ هاي زيركشنده، نتاج دئوتونمف­ هاي تيمار شده را نيز تحت تأثير قرار مي­دهد. بر همين اساس، غلظت ­هاي مختلف مورد مطالعه مقادير نرخ خالص توليد مثل (R0) را در مقايسه با تيمار شاهد كاهش دادند (شاهد = 93/57، LC10 = 17/49، LC20 = 50/41 و LC30 = 87/32 نتاج/فرد). نرخ­هاي ذاتي (r) و متناهي (λ) افزايش جمعيت نيز در كنه­ هايي كه با غلظت­هاي مختلف زيركشنده تيمار شده بودند در مقايسه با تيمار شاهد كاهش يافت. بيش­ترين مقادير نرخ­ هاي ذاتي و متناهي افزايش جمعيت در تيمار شاهد ثبت شد (به­ترتيب 208/0 و 232/1 برروز). كاهش نرخ رشد در تيمارهاي مختلف زيركشنده، افزايش متوسط مدت زمان يك نسل (T) را به‌دنبال داشت (شاهد = 48/19، LC10 = 80/19، LC20 = 10/20 و LC30 = 45/19 روز). نتايج حاصل از پژوهش حاضر، ضرورت توجه به اثرات زيركشندگي سموم در ارزيابي اثرات كلي آفت­كش­ها بر آفات و دشمنان طبيعي آن­ها را آشكار مي­ نمايد.

In the present study, sublethal effects (LC10=21, LC20=52 and LC30=100 ppm) of Bifenazate (Floramite® 24% SC) on biological parameters of the most important phytophagous mite, Tetranychus urticae Koch, was evaluated under laboratory conditions. Data analysis was performed using Age-stage two sex life table theory. Our results revealed that immature development of treated deutonymphs of T. urticae was not significantly affected by sublethal treatments. Female longevity was affected by sublethal concentrations and the highest value for this period was recorded at control (23.36 day). Furthermore, total fecundity was also negatively affected in female mites developed from treated deutonymphs and the lowest value was obtained at LC30 (27.02 egg). We also present data supporting that the sublethal effects could carry over to the next generation. Accordingly, sublethal concentrations reduced the net reproductive rate (R0), and there were significant differences among the values of this parameter at all treatments tested when compared with control (control=57.93, LC10=49.17, LC20=41.50 and LC30=32.87 offspring/individual). The intrinsic (r) and finite (λ) rates of increase were also significantly lower in mites treated with sublethal concentrations. The highest estimated values for r and λ were recorded at control (0.208 and 1.232 day-1,respectively). Finally, with the reduce rate of development observed for individuals treated with sublethal concentrations, the mean generation time (T) was significantly higher in individuals exposed to any concentration tested (control=19.48, LC10=19.80, LC20=20.10and LC30=19.45 day). Our data underline the importance of considering the role of sublethal effects when attempting to evaluate the total impacts of specific pesticide on an insect pest population and its progeny.