خوانش عرفاني از امر سياسي در الهيات مسيحي معاصر؛ با تاكيد بر انديشه اريك وگلين

A Mystical Readings of Political Affair in Contemporary Christian Theology Based on Erik Voegelin's Thoughts

قرن اخير، زمانة استيلاي تفكر پست‌ مدرن در ساحت فلسفه و الهيات غرب است. همان ‌گونه كه در مدرنيته، مرجع حقيقت با انفصال از عالم متافيزيك در عقل خود بنياد انسان قرار داده شد، بنياد انديشه و الهيات پست‌ مدرن مسيحي، بر نفي وجود هر گونه حقيقتي در جهان و انفصال زندگي سياسي ـ اجتماعي، از عرصه الهيات و عالم متافيزيكي صورت گرفت. طرح مفهوم «الهيات سياسي» كه با اشميت آغاز شد، نشاني از توجه مجدد متالهان غرب، به نقش دين در عرصه سياسي ـ اجتماعي است. اريك وگلين نيز با خوانش جديد از مفهوم «حقيقت»، به انديشه‌ ورزي در اين زمينه پرداخته است. وگلين را مي ‌توان از قائلان به پيوند ميان الهيات، عرفان و سياست دانست. او مفهوم حقيقت را بنياد فلسفه خويش قرار دارد. مسئله اين نوشتار، اين است كه وگلين، چه فهم تازه ‌اي از نسبت ميان الهيات و امر سياسي ارائه مي ‌دهد؟ به نظر مي ‌رسد، وگلين با نقد روايت مدرن و پست ‌مدرن‌، بنياد نظم سياسي را در پيوند با حقيقت متكي بر وحي و اتصال متجدد به عالم متافيزيكي و عرفاني قرار مي‌ دهد.

The present century is the age of dominant post-modernist thinking in the realm of philosophy and west theology. In modernism, the reality source was established in the self-contained wisdom of human-being by separation from metaphysical world; in a similar vein, the basis of the Christian postmodern thought and theology was established on negating any reality in the world and separation of socio-political life from the realm of theology and metaphysical world. The concept of “political theology” proposed by Schmitt, indicated the reconsideration of the role of religion in socio-political arena by western thinkers. Offering a new reading of the concept of reality, Erik Voegelin has investigated this realm. Voegelin can be considered as believing in a connection among theology, mysticism and politics. He established the concept of reality as the basis of his own philosophy. The question of this study concerns the new reading that Voegelin offers about the relationship between theology and political act? It seems that by criticizing modern and postmodern narratives, Voegelin establishes the basis of the political order on connection with reality based on revelation and reconnecting with metaphysical and mystical world.