ارائه الگوي امنيت در فضاي سايبر جمهوري اسلامي ايران با رويكرد آينده‌پژوهانه

Security pattern in the cyberspace of the Islamic Republic of Iran with a futuristic approach

مقابله با تهديدات سايبري به منظور از بين بردن و محو كامل آن‌ها، امري غير ممكن است. از اين رو هدف اصلي اين پژوهش واكاوي درك اجتماع علمي از وضعيت فعلي فضاي سايبر كشور و ارائه مدلي براي ارتقاي امنيت در فضاي مزبور مي‌باشد. اين پژوهش، از نظر هدف، از نوع پژوهش‌هاي توسعه‌اي و به لحاظ رويكرد از نوع تحقيقات كيفي است كه با پايش محيطي اطلاعات مرتبط با موضوع شناسايي شد و با استفاده از روش تئوري داده‌بنياد در چارچوب الگو ارائه گرديد. منبع اصلي گردآوري داده‌هاي اين پژوهش، اسناد و مدارك در دسترس (كتاب‌ها، مطالعات پيشين و مطالب مطروحه در نشست‌ها و همايش‌هاي مرتبط) بوده است. به منظور بررسي روايي و پايايي مدل به دست آمده از گروه‌هاي كانوني و شاخص كاپا استفاده گرديد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه به دليل اثرگذاري و گستردگي زياد و سهولت و سادگي كاربرد و تنوع ابزارها و روش‌ها، وقوع تهديد سايبري قطعي است و بايستي با فرهنگ‌سازي، توسعه زيرساخت‌ها، رعايت پدافند غيرعامل سايبري، تدابير فني و امنيت فيزيكي و تدابير مديريتي يك تغيير بنيادين واقعي در فضاي سايبر كشور ايجاد گردد.

It is impossible to deal with cyber threats in order to eliminate them completely. Therefore, the main objective of this research is to explore the scientific community's understanding of the current state of the cyberspace and provide a model for improving the security of the space. The purpose of this research is of the type of developmental research. In terms of approach, it is a kind of qualitative research of the future research that was identified by environmental monitoring of information related to the subject and combined with the further method of the findings, and eventually Using the grounded theory, the output theory is presented in the framework of the model. The main source for collecting data from this research is the available documents (books, previous studies, and related materials in related meetings and conferences). In order to evaluate the validity and reliability of the model, the focus groups and Kappa index were used. The results of the research indicate that because of the great impact and ease and simplicity of the application and variety of tools and methods, the cyber threat is decisive and should be addressed through cultural development, infrastructure development, non-cyber defense, technical measures and physical security, and The management arrangements will provide a genuine change in cyberspace to achieve cybercrime independence.