الگوي ساختاري روابط هوش سازماني، چابكي سازماني و نوآوري در آموزش عالي (مورد مطالعه: دانشگاه اروميه)

Investigating the Structural Pattern of Relationships among Organizational Intelligence, Organizational Agility and Organizational Innovation in Higher Education (Case Study: Urmia University)

هدف از اجراي پژوهش حاضر، بررسي الگوي ساختاري روابط هوش سازماني، چابكي سازماني و نوآوري در دانشگاه اروميه بود. روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل همه كاركنان دانشگاه اروميه به تعداد 490 نفر بود كه با استفاده از جدول مورگان نمونه آماري اين پژوهش 214 نفر به شيوه نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شد. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه‌هاي هوش سازماني آلبرخت (2003)، چابكي سازماني اسپايدرز (2007) و نوآوري سازماني طاهرپرور و همكاران (2014) بود. پايايي ابزار با استفاده از آلفاي كرونباخ و روايي محتوا با نظرات متخصصان و سازه تحليل عاملي تاييدي تاييد شد. براي تجزيه و تحليل داده­ها از روش مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه اثر مستقيم هوش سازماني بر نوآوري (0.28) مثبت و معني‌دار است؛ اثر مستقيم چابكي بر نوآوري (0.19) مثبت و معني‌دار است. اثر مستقيم هوش سازماني بر چابكي (0.23) مثبت و معني‌دار است. اثر غير مستقيم هوش سازماني بر نوآوري با ميانجيگري چابكي (0.13) مثبت و معني‌دار است.

The purpose of this study was to investigate the structural pattern of relationships among organizational intelligence, organizational agility and organizational innovation in Urmia University through a correlational descriptive method. The statistical population of this study was composed of all staff of University of Urmia (N=490). Having used Morgan Table, it was attempted to determine the statistical sample of 2014 individuals through stratified random sampling method. The data collection tools included Organizational Intelligence Survey (Albrecht, 2003), Organizational Agility (Spiders, 2007) and Organizational Innovation (Taher Parvar et al., 2014). The reliability of the scales was confirmed by Cronbach’s Alpha Coefficient. Besides, the content validity of the scales was confirmed through collecting the viewpoints of expert as well as confirmatory factor analysis. Given the data analysis, it was attempted to make use of structural equation modeling. The results revealed that the direct impact of organizational intelligence on organizational innovation was positive and significant (0.28). Furthermore, it was indicated that the direct impact of organizational agility on the organizational innovation was also positive and significant (0.19). Similarly, the direct impact of organizational intelligence on organizational agility was positive and significant (0.23). However, indirect impact of organizational intelligence on organizational innovation was positive and significant (0.13), considering the moderator impact of organizational agility.