تأثير زيرساخت‌هاي فناوري بر قابليت پاسخگويي به محيط با تأكيد بر نقش ميانجي تسهيم دانش (مورد مطالعه: دانشگاه‌هاي دولتي قم)

Investigating the Impact of Technology Infrastructures on Environmental Responsiveness Focusing on the Mediating Role of Knowledge Sharing (Case of Study: Public Universities in Qom)

هدف از اجراي اين پژوهش، بررسيتاثيرزيرساخت‌هاي فناوري بر قابليت پاسخگوييبه محيط از طريق تسهيم دانش در دانشگاه‌هاي دولتي قم بود.جامعه آماري، اعضاي هيئت علمي به تعداد 270 نفر بود كه 148 نفر از آنها به صورت تصادفي خوشه‌اي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش، توصيفي پيمايشي و ابزار اندازه‌گيري پرسشنامه بود. روايي پرسشنامه‌ها با استفاده از نظرات متخصصان حوزه مديريت آموزش عالي و پايايي آن با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ تاييد شد. يافته‌ها نشان داد كه زيرساخت‌هاي فناوري از طريق متغير ميانجي تسهيم دانش بر قابليت پاسخگويي به دانشگاه‌هاي قم تاثير مثبت دارد. همچنين زيرساخت‌هاي فناوري به‌صورت مستقيم بر قابليت پاسخگويي به محيط، زيرساخت‌هاي فناوري بر تسهيم دانش و تسهيم دانش بر قابليت پاسخگويي به محيط تاثير مثبت و معني‌دار دارد.به‌منظور افزايش قابليت پاسخگويي مي‌توان فرهنگ تسهيم دانش و سرمايه‌گذاري در بخش فناوري را تقويت كرد.

This study aimed at investigating the impact of technology infrastructures on environmental responsiveness focusing on the mediating role of knowledge sharing among public universities in Qom. The statistical population of the study included faculty members of these universities (N=270), among whom 148 faculty members were selected through cluster random sampling method. The research method was categorized as a descriptive-survey and the research measurement tool was mainly focused on questionnaires. The validity of the questionnaires was confirmed using the opinions of the authorities and experts in higher education management. The reliability of questionnaires was confirmed through calculating the Cronbach's Alpha Coefficient. The results indicated that technology infrastructures had a significant positive impact on environmental responsiveness focusing on the mediating role of knowledge sharing among public universities in Qom. Furthermore, it was found that technology infrastructures had a direct impact on environmental responsiveness and the former had a similar impact on knowledge sharing. Finally, it was indicated that knowledge sharing had a significant positive impact on environmental responsiveness. Conclusively, the culture of knowledge sharing and investment in the technology sector can be strengthened in order to promote responsiveness.