بررسي تأثير مديريت شادمان سازي (نشاط) بر عملكرد كاركنان شركت گاز منطقه دو اصفهان بر مبناي مدل استيرز

Studying the Effects of Employees Happiness Management System on Employees' Performance Based On Steers' Model (Case: Isfahan Branch Gas Company

شادمان سازي پرسنل به عنوان يك حوزه مطالعاتي در روانشناسي و مديريت منابع انساني، اهميت زيادي براي مديران و كاركنان پيدا كرده است. شادي در محيط كار زماني حاصل مي‌شود كه فرد جهت دستيابي به اهداف كاري ، از توانايي ها و استعدادهاي خود استفاده نمايد. هدف اين تحقيق پاسخگويي به اين سوال است كه آيا شادمان سازي (نشاط) پرسنل بر عملكرد شغلي آنها تاثير دارد. در اين پژوهش از مدل ريچارد ام. استيرز استفاده شده است. روش انجام اين تحقيق از نوع توصيفي همبستگي از شاخه ميداني، از لحاظ ماهيت، كاربردي و از لحاظ زمان، مقطعي مي‌باشد. جامعه آماري تحقيق شامل كاركنان شركت گاز منطقه دو اصفهان با 800 نفر كارمند و انتخاب نمونه اي 256 نفره بر اساس فرمول تعيين حجم نمونه و به روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي بود. شيوه گردآوري اطلاعات شامل مطالعات كتابخانه اي و ابزار پرسشنامه محقق ساخته بود. روايي محتوائي و صوري توسط صاحب نظران و پايايي ابزار تحقيق با ضريب آلفاي كرونباخ (082/) محاسبه گرديد. در نهايت، هر ده فرضيه مربوط به تاثير مولفه هاي شادمان سازي بر عملكرد مورد تائيد قرارگرفته و در رتبه بندي متغيرها عامل يادگيري و علاقه به كار به ترتيب با 6/38 و 6/09 رتبه ، بيشترين ميانگين را داشته اند.

According to the increasing changes and developments in organizations, the managers are seeking to improve the staff performance to a large degree. In this way, they want to increase the functionality of organization production. Rise of happiness among staff which is a field of study in psychology and human resource management, has recently become important for managers and employees. Happiness in workplace comes when a person uses his abilities and talents to achieve his goals. The purpose of this research is to answer the question of whether employees' happiness affects their job performance. In this research, Richard M. Steers' model has been used. The research method is descriptive-correlation, practical in terms of nature, and sectional in terms of time period. The statistical population of the study consisted of employees of Isfahan's gas company with 800 employees and a sample selection of 256 people based on the sample size formula and random stratified sampling method. The information gathering method included library studies and a researcher-made questionnaire. The validity of questionnaire was determined by the experts and the reliability of the research tool was calculated using Cronbach's alpha coefficient (0.82). Finally, all ten hypotheses related to the effect of happiness components on performance have been confirmed. In rating of variables, learning factor and job interest had the highest mean with 6.38 and 6.9, respectively.