تأثير كم‌آبياري تنظيم شده و آبياري ناقص ريشه بر ويژگي‌هاي كمي رزماري

به‌منظور مقايسه دو روش كم‌آبياري بر خصوصيات رشد گياه دارويي رزماري (Rosmarinus officinalis L.)، آزمايشي در سال زراعي 1395، در ايستگاه توليد نهال شهرداري كرمان در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار اجرا شد. در اين آزمايش، تيمارها شامل آبياري كامل (100 درصد تأمين رطوبت خاك تا حد ظرفيت زراعي)، كم‌آبياري تنظيم شده و آبياري ناقص ريشه هر كدام در دو سطح 75 و 55 درصد آبياري كامل بودند. نتايج نشان داد كه بيشترين وزن خشك اندام هوايي گياه (6/3874 كيلوگرم در هكتار) و شاخص سطح برگ در مراحل مختلف رشد، در تيمار آبياري كامل بدست آمد كه از لحاظ آماري با سطح 75 درصد اعمال شده در آبياري ناقص تفاوت معني‌داري نداشت. اين در حالي است كه بيشترين بهره‌وري آب (06/2 كيلوگرم بر متر مكعب)، وزن تر ريشه (8/3 گرم)، طول ريشه (4/16 سانتي‌متر) و حجم ريشه (4/2 سانتي‌متر مكعب)، به سطح 75 درصد اعمال شده در آبياري ناقص ريشه اختصاص يافت كه اين امر به‌دليل افزايش ريشه‌هاي ثانويه در اين تيمار نسبت به ساير تيمارها بود. لازم به ذكر است كه عملكرد بدست آمده از سطح 75 درصد اعمال شده در آبياري ناقص 3/3669 كيلوگرم در هكتار بود. بنابراين اعمال روش آبياري ناقص ريشه و تأمين 75 درصد نياز آبي گياه، ضمن صرفه‌جويي در مصرف آب، مي‌تواند با توسعه مناسب شاخص سطح برگ و ريشه گياه، امكان استفاده بهتر از انرژي خورشيد و رطوبت موجود در خاك را به‎رغم اعمال تنش رطوبتي فرآهم آورد و راهكار مناسبي براي مقابله با بحران آب، براي حركت به سمت كشاورزي پايدار محسوب شود.