بررسي ميزان انطباق واقعيتِ روابط زناشويي در ايران با مفهوم رابطه ناب گيدنز؛ مورد مطالعه شهر تهران

A study on consistency the reality of Iranian marital relationships with the Giddens's The study case: city of Tehran

گيدنز، تحولات اخير در حوزه روابط صميمي را در قالب فرايند تغيير شكل صميميت به سوي رابطه ناب توضيح مي‌دهد و آن را فرايندي جهاني مي‌داند. تعبيري كه در بسياري از تحليل‌هايي كه از تحولات خانواده و روابط زناشويي در ايران صورت مي‌گيرد نيز مورد توجه قرار گرفته و برخي از پژوهشگران اين حوزه از تغيير شكل روابط زناشويي در ايران به سمت رابطه ناب گيدنزي سخن به ميان آورده‌اند. بر همين اساس در مقاله حاضر، كه با تكيه بر يافته‌هاي يك مطالعه پيمايشي با حجم نمونه 482 نقر در شهر تهران به مرحله نگارش درآمده است، به دنبال پاسخ به اين سئوال هستيم كه با توجه به واقعيت روابط زناشويي در جامعه امروز ايران، آيا مي‌توان از ايده شكل‌گيري رابطه ناب گيدنزي در اين جامعه دفاع نمود؟ براي اين منظور در مطالعه حاضر مدلي مفهومي از ابعاد مختلف رابطۀ ناب مورد نظر گيدنز مركب از 5 شاخص اصليِ «نقش‌هاي زناشويي»، «منطق زناشويي»، «اعتماد زناشويي»، «دوام زناشويي» و «اهميت زناشويي» ساخته و اين مدل را در مطالعه پيمايشي ياد شده در معرض آراء پاسخگويان قرار داديم. نتايج حاكي از آن است كه رابطه ناب مورد نظر گيدنز با ميانگين درصديِ نزديك به 32% (در مقابل رابطه سنتي با ميانگين درصديِ بيش از 68%) تعبير مناسبي براي توصيف وضعيت روابط زناشويي در جامعه ما فراهم نمي‌آورد و با توجه به عدم توازن نمرات به دست آمده براي ابعاد مختلف روابط زناشويي مي‌توان اذعان نمود كه شاخصۀ اصلي اين جامعه را بايد در تركيب‌هاي نگرشي نامتوازن در خصوص زناشويي خلاصه نمود.

Giddens explains recent changes in the field of intimate relations as a process of transformation of intimacy into pure relationships and considers it a global process; an interpretation taken into account in many analyses of marital relationships in Iran, and some researchers in this area have spoken of the transformation of marital relationships into pure relationships. Accordingly, in the present article, which is based on the findings of a survey study with a sample size of 482 people in Tehran, we seek to answer the question “Given the reality of marital relationships in today's society in Iran, can we defend the hypothesis of the formation of Giddensian pure relationships in this society?” For this purpose, in the present article we create a conceptual model of the different aspects of pure relationships as intended by Giddens, composed of the five main indicators "marital roles", "marital logic", "marital trust", "marital stability" and "marital significance", and exposed the model to respondent’s votes via the said survey. The results of this study indicate that the Giddensian pure relationship with an average percentage of nearly 32% (versus the traditional relationship with an average percentage of more than 68%) does not provide a satisfactory explanation for the status of marital relationships in our society. Considering the imbalance of the scores obtained for the different aspects of marital relations in the sample, we can acknowledge that the main characteristic of this society regarding marriage should be summarized in unbalanced marital attitudes.