ﭼﺮاﯾﯽ ﺗﻘﺎﺑﻞ ﮐﻤﯿﺘﻪ ﻗﯿﺎم ﺳﻌﺎدت ﺑﺎ اﻗﺘﺪار رﺿﺎﺧﺎﻧﯽ و ﺳﯿﺎﺳﺖ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ آن

ﻧﻈﺎﻣﯽ اﯾﺮان، در وﺿﻌﯿﺖ ﻧﻈﺎم اﯾﻠﯽ و ﻧﯿﺰ ﺳﯿﺎﺳﺖ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ –ﺑﺎ ﻇﻬﻮر رﺿﺎﺧﺎن در ﻋﺮﺻﮥ ﺳﯿﺎﺳﯽ اﯾﻼت و ﻗﺪرت ﻣﺮﮐﺰي ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ ﭘﺪﯾﺪ آﻣﺪ .ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اي ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﭘﯿﺸﯿﻦ ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺗﻤﺮﮐﺰﮔﺮﯾﺰي و ﺧﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﮔﺮاﯾﯽ ﺑﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻧﻮﯾﻦ ﻣﺮﮐﺰﯾﺖ ﮔﺮاﯾﯽ و ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺳﺎزي ﻗﺪرت ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪ. رﺿﺎﺧﺎن در آﻏﺎز ﺑﺎ ﺑﺮﻗﺮاري ﻧﻈﻢ و اﻣﻨﯿﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺟﻠﺐ اﻋﺘﻤﺎد اﻗﺸﺎر ﺑﺎﻧﻔﻮذ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺧﻮد را ﻓﺮدي ﻻﯾﻖ ﺑﺮاي ادارة اﻣﻮر ﻣﻤﻠﮑﺖ و ﺣﺎﻓﻆ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﯽ و ﭘﺎي ﺑﻨﺪ ﺑﻪ دﯾﺎﻧﺖ و ﻣﺸﺮوﻃﯿﺖ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ .در راﺳﺘﺎي دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺛﺒﺎت ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﻪ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺳﺎزي و ﺗﻤﺮﮐﺰﮔﺮاﯾﯽ ﭘﺮداﺧﺖ و ﻣﺨﺎﻟﻔﯿﻦ وي از ﺧﻮاﻧﯿﻦ و ﺑﺰرﮔﺎن اﯾﻼت (ﻋﺮب، ﻟﺮ، ﺑﺨﺘﯿﺎري) در ﮐﻤﯿﺘﻪ اي ﻗﺒﯿﻠﻪ اي ﺑﻪ ﻧﺎم ﻗﯿﺎم ﺳﻌﺎدت ﺧﻮد را ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺗﮑﺎﭘﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ او ﭘﺮداﺧﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ اي دﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﺪ .ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻋﻠﻞ ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮي ﮐﻤﯿﺘﮥ ﻗﯿﺎم ﺳﻌﺎدت در ﻧﻮاﺣﯽ ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﯽ اﯾﺮان ﻣﻘﺎرن ﺑﺎ ﻗﺪرت ﯾﺎﺑﯽ رﺿﺎﺧﺎن و ﺳﯿﺎﺳﺖ واﮔﺮاﯾﺎﻧﮥ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن اﺳﺖ .ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ ﮐﻪ در راﺳﺘﺎي ﺣﻤﺎﯾﺖ از رﺿﺎﺧﺎن ﺑﺮاي ﺳﺮﮐﻮﺑﯽ ﮐﻤﯿﺘﮥ ﻗﯿﺎم ﺳﻌﺎدت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ .اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪ ﺷﯿﻮة ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﮔﺎﻫﯽ ﻫﺎي ﺗﺎرﯾﺨﯽ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه و ﯾﺎﻓﺘﮥ آن ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﻤﺮﮐﺰﮔﺮاﯾﯽ و ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺳﺎزي رﺿﺎﺧﺎن و ﺣﻤﺎﯾﺖ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن از اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﻗﺪرت واﺣﺪ در اﯾﺮان ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻫﺪاف آن دوﻟﺖ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ، ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﮐﻤﯿﺘﮥ ﻗﯿﺎم ﺳﻌﺎدت ﺑﺎ ﭘﺮاﮐﻨﺪﮔﯽ اﻋﻀﺎ، ﻧﺪاﺷﺘﻦ اﻧﺴﺠﺎم دروﻧﯽ و ﻋﺪم ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺳﻮي ﮔﺮوه ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺑﻪ ﺳﻮد ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻣﻠﯽ ﺑﺎ اﻗﺘﺪار ﻧﻈﺎﻣﯽ رﺿﺎﺧﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده و ﻧﺎﮐﺎم ﺑﻤﺎﻧﺪ.