برنامه ريزي مشاركتي در ترويج علم

Collaborative Planning for the Popularization of Science

توسعه علمي به معني رشد همراه با تغيير نگرش ها و تحول در نهادهاي اجتماعي براي بهره برداري و نوآوري هاي بيشتر، نيازمند ترويج علم است و تحقق اهداف ترويج علم يا بازتاب انديشه هاي علمي قابل درك براي همگان مستلزم برنامه ريزي متناسب با خصايص جامعه است. در حوزه برنامه ريزي، شيوه هاي گوناگوني شكل گرفته كه گونه اي از آن، برنامه ريزي مشاركتي است كه در سال هاي اخير مورد توجه بسياري از كشورها قرار گرفته و در اين نوع از برنامه ريزي سعي شده كه امكان مشاركت عمومي در سطوح گوناگون برنامه ريزي و تصميم سازي براي اعضاي جامعه هدف فراهم شود. اين مقاله توصيفي- تحليلي با بهره گيري از منابع موجود درصدد ارائه مدل پنداشتي برنامه ريزي در ترويج علم است و به نظر مي رسد برنامه ريزي مشاركتي با ماهيت و كاركرد ترويج علم در ايران تناسب و سنخيت بيشتري دارد.

Scientific development meaning growth along with changing attitudes and evolution in social institutions for more utilization and innovations requires popularization of science and realization of popularization of science goals or reflection of scientific thoughts which are understandable to the public requires planning according to the characteristics of a certain society. In the field of planning, different methods have been developed. One of them is collaborative planning which has been considered by many countries in recent years. This type of planning tries to provide the members of the target community with the possibility of public participation in different levels of planning and decision making. This descriptive-analytic research uses available resources to provide a conceptual model of planning for popularization of science. It seems that collaborative planning is better suited and more compatible with the nature and functions of science popularization in Iran.