اثر تزريق استيل كولين به ناحيه‌ي تگمنتال شكمي بر پاسخ‌ هاي قلبي و عروقي موش بزرگ آزمايشگاهي بيهوش

زمينه و هدف: ناحيه ي تگمنتال شكمي قسمتي از ساختار مزوليمبيك است كه علاوه بر اثرات آن در انگيزش، خلق و خوي، شناخت، اسكيزوفرني، اعتياد و پاركينسون در تنظيم سيستم قلبي عروقي نيز نقش دارد. حضور آوران هاي كولينرژيك در اين ناحيه به اثبات رسيده است اما در مورد نقش آن ها در تنظيم قلب و عروق اطلاعات زيادي موجود نمي باشد. اين مطالعه به منظور يافتن نقش سيستم كولينرژيك اين ناحيه بر فشار متوسط شرياني و ضربان قلب به وسيله ي ريز تزريق دوزهاي متفاوت استيل كولين در اين نقطه، بر روي موش هاي تحت بيهوشي با يورتان انجام شد. روش بررسي: در اين بررسي از 50 موش بزرگ آزمايشگاهي نر نژاد ويستار در محدوده ي وزني 250 تا 300 گرم استفاده گرديد. استيل كولين به حجم 100 نانوليتر با استفاده از جراحي استريوتاكسي به ناحيه تگمنتال شكمي به صورت يك طرفه، ريز تزريق گرديد. ضربان قلب و فشار متوسط شرياني به طور مستقيم قبل و در طول آزمايشات، توسط سيستم پاورلب ثبت گرديد. جهت مقايسه ي ميانگين تغييرات در فشارمتوسط شرياني و ضربان قلب از آزمون paired ttest و تحليل واريانس يك طرفه استفاده گرديد. يافته ها: ريز تزريق چهار دوز استيل كولين (5،10،20،40 نانومول در 100 نانوليتر) سبب كاهش ميانگين فشارمتوسط شرياني و ضربان قلب وابسته به دوز گرديد. البته دوز 20 نانومول استيل كولين با كاهش 61/30 ميلي متر جيوه فشار شرياني و كاهش 14 ضربان قلب در دقيقه، بهترين پاسخ فيزيولوژيك بر پاسخ هاي قلبي عروقي را ايجاد نمود. تزريق همان حجم از نرمال سالين تغيير معناداري در ميانگين فشار متوسط شرياني و ضربان قلب ايجاد نكرد. نتيجه گيري: نتايج اين بررسي براي اولين بار نشان داد ريز تزريق استيل كولين در ناحيه تگمنتال شكمي اثرات تضعيف كنندگي بر پاسخ هاي قلبي عروقي دارد.