تعيين عوامل موثر بر بقاي كودكان مبتلا به لوسمي لنفوبلاستيك حاد با استفاده از مدل خطرات رقيب

چكيده زمينه و هدف: لوسمي لنفوبلاستيك حاد شايع ترين بدخيمي كودكان است و حدود يك چهارم كل بدخيمي هاي اطفال را شامل مي شود. هدف از اين مطالعه شناسايي پيش آگهي هاي تاثيرگذار در عود بيماران مبتلا به لوسمي لنفوبلاستيك حاد مراجعه كننده به بيمارستان دكتر شيخ مشهد، طي سال هاي 85 تا 93 با استفاده از مدل هاي خطرات رقيب بوده است. روش بررسي: اين مطالعه به صورت گذشته نگر پرونده ي بيماران مبتلا به ALL از فروردين ماه 1385 لغايت اسفندماه 1393 را مورد بررسي قرار داد كه شامل 424 كودك مبتلا به لوسمي لنفوبلاستيك حاد مي باشد. عود سرطان به عنوان پيشامد اصلي و مرگ بدون عود به عنوان خطر رقيب در نظرگرفته شد. مدل هاي كاكس و زيرتوزيع به وسيله ي تجزيه و تحليل تك متغيره و چندمتغيره برازش داده شد. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از نرم افزارهاي Stata و R صورت گرفت. يافته ها: احتمالات بقاي بدون پيشامد و بقاي كلي 5 ساله تمام 424 بيمار به ترتيب 2/70 درصد و 9/81 درصد شد. احتمال بروز تجمعي 5 ساله براي عود و مرگ پيش از عود به ترتيب 12 و 17 درصد به دست آمد. براساس مدل زيرتوزيع متغيرهاي گلبول سفيد و پلاكت خون بر عود سرطان بيماران موثر شناخته شدند. نتيجه گيري: نتايج مطالعه ي حاضر نشان داد كه مدل هاي كاكس و خطرات رقيب مي توانند نتايج متفاوتي را در تعيين پيش آگهي هاي موثر بر بقاي بيماران لوسمي با وجود خطرات رقيب داشته باشند. همچنين براساس نتايج مدل زيرتوزيع مشخص گرديد كه بايستي با ارائه سياست درماني قابل ملاحظه اي شاهد كاهش مدت زمان پاسخ به درمان و در نتيجه كاهش مرگ ومير باشيم.