بررسي فراواني مصرف مواد با اختلالات روان پزشكي در بيماران بستري در بخش اعصاب و روان بيمارستان شهيد بهشتي زنجان

زمينه و هدف: سوء مصرف مواد و اختلالات وابسته به آن شيوع بالايي در ميان بيماران روانپزشكي دارد. اين مطالعه به منظور بررسي فراواني مصرف مواد در بيماران با اختلالات روانپزشكي بخش روان بيمارستان شهيد بهشتي انجام شد تا از اين طريق بتوان تدابير درماني مناسب تري اتخاذ نموده و از تحميل هزينه هاي درماني اضافي و بي نتيجه به بيمار، خانواده و جامعه جلوگيري كرد. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي مقطعي بود. جامعه ي مورد نظر 270 نفر از بيماران روانپزشكي بستري شده در بخش روان بيمارستان شهيد بهشتي بودند كه به روش نمونه گيري آسان انتخاب شدند. بيماران پرسشنامه هاي دموگرافيك را تكميل نموده و با استفاده از راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني ويرايش چهارم (DSMIV) شناسايي شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون (ttest) و آزمون خي دو ) x2 ( مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: در اين مطالعه 270 بيماركه شامل 137 نفر مرد و 133 نفر زن بودند مورد بررسي قرار گرفتند كه 72 نفر (7/26 درصد) مصرف مواد داشتند.60 نفر (8/43 درصد) از بيماران مرد و 12 نفر (9 درصد) از بيماران زن مصرف مواد داشتند و مصرف مواد در بين بيماران سايكوتيك (3/41 درصد) شايع تر از بقيه موارد بود. ارتباط معني دار آماري ميان مصرف مواد و جنس، شغل، محل سكونت، سابقه ي مصرف سيگار، زمان شروع مصرف مواد و همچنين نوع بيماري وجود داشت ولي اين رابطه ميان مصرف مواد و وضعيت تاهل، سن، تحصيلات و سابقه ي بستري ديده نشد. نتيجه گيري: در اين مطالعه فراواني بالايي از مصرف مواد در بين بيماران با اختلالات روانپزشكي ديده شد و به نظر مي رسد غربالگري مصرف مواد در ميان بيماران روانپزشكي بخصوص بيماران با اختلالات خلقي و سايكوتيك و همچنين بررسي اختلالات روانپزشكي افراد با سوء مصرف مواد از لحاظ ابتلا به بيماري هاي روانپزشكي به دليل عوارض و عواقب فردي، اقتصادي و اجتماعي و دگرگون ساختن درمان امري لازم و ضروري است.