بررسي دارورساني نانوذرات مزوحفره‌ي سيليكايي – نانوميله طلا و تاثير كوركومين درون اين نانوذرات برروي رده‌هاي سلول MCF7 و 4T1 سرطان سينه

زمينه و هدف: كوركومين از مشتقات پلي فنوليك مي باشد كه خواص ضد سرطاني و ضد التهابي دارد و هم به صورت خوراكي و هم به صورت موضعي قابل استفاده و تزريق است. به اين منظور، نانوذرات مزوحفره ي سيليكايي نانوميله طلا به عنوان يك سيستم نويددهنده براي دارورساني موثر مولكول كوركومين استفاده شد و نانومزوسپورهاي طلا دردسترس سلول هاي سرطاني سينه قرار داده شد. روش بررسي: ويژگي هاي نانوذرات سنتزي با تكنيك هاي مختلف از قبيل ميكروسكوپ الكتروني عبوري (TEM)، آناليز جذب و واجذب گاز نيتروژن و تكنيك تفرق نور پويا (DLS) مشخص گرديد. همچنين تاثيرات كاربرد اين ابزار بر خواص دارويي ضد سرطان اين مولكول در محيط كشت سلولي، با روش آزمون سميت سلولي MTT مورد ارزيابي قرار گرفت. كارآيي نانو سامانه دارويي توليد شده در لاين سلول سرطان سينه انساني (MCF7) و 4T1 آزمايش گرديد. يافته ها: ميانگين اندازه نانو سامانه مزوحفره اي كمتر از 30 نانومتر بود كه مشابه با داده هاي حاصل از تكنيك روش تفرق ديناميك نور به دست آمد، ميزان درصد قرارگيري كوركومين در داخل نانو سامانه مزوسپوري در حدود 80 درصد بود، اﻳﺰﻭﺗﺮﻡ ﺟﺬﺏ ﻭﺍ ﺟﺬﺏ نيتروژن AuNR@msio2 و CUR@ AuNR@msio2 نشان مي دهد كه ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻭﻳﮋﻩ نانوذراتAu@msio2 nbsp;در حدود m2g1834 بود كه با قرار گيري دارو اين مساحت ويژه به حدودm2g1 234 كاهش يافت. دوز كشندگي (LD50) براي نانوكوركومين مزوسپوري براي MCF7 در زمان ۴۸ ساعت ۵/۱۹ ميكرومولار و براي 4T1 ۶/۱۴ ميكرومولار بود. همچنين ميزان بقاي سلول هاي مذكور پس از تيمار با ساختارهاي مزوسپوري در غلظت هاي مختلف تغيير زيادي نكرد كه نشان از عدم سميت نانو سامانه مزوسپوري دارد. نتيجه گيري: نانوذره مزوسپوري نسبت به داروي آزاد، آپوپتوز بيشتري را در سلول هاي سرطان سينه سبب مي شوند.