اثرات درماني پوست ميوه بلوط بر بهبود زخم سوختگي درجه 2 در مدل حيواني

زمينه و هدف: سوختگي درجه 2 عوارض متعددي همچون عفونت، سپتي سمي و ظاهر ناخوشايند پوست در اغلب موارد به همراه دارد و از آنجايي كه عفونت و سپتي سمي از علل عمده ي مرگ بيمارستاني مي باشد، اين مطالعه با هدف تعيين اثر درماني پوست ميوه ي بلوط (جفت) بر بهبود زخم سوختگي درجه 2، طراحي و اجرا گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه ي تجربي، 60 سر موش در سه گروه تصادفي تقسيم شدند. براي گروه اول وازلين،گروه دوم پماد سيلورسولفاديازين 1 درصد و براي گروه سوم عصاره هيدروالكلي جفت در پايه وازلين استفاده شد. عصاره گيري به روش ماسراسيون و با اتانول70 درصد تهيه شد. پس از ايجاد سوختگي درجه 2 و تاييد پاتولوژيست، مساحت زخم به مدت يك ماه و با استفاده از نرم افزار AutoCAD اندازه گيري شد. زخم از لحاظ پاتولوژي بررسي شد و داده ها توسط 18 SPSS و با استفاده ازآزمون هاي آماري آناليز واريانس با مشاهدات تكراري و كروسكال واليس تحليل شدند. يافته ها: كاهش مساحت زخم در گروه هاي جفت 01/72 درصد، سيلورسولفاديازين 95/65 درصد و وازلين 12/59 درصد به دست آمد. اگر چه ميانگين بهبود زخم و كاهش مساحت زخم در گروه جفت بيشتر بود ولي اين اختلاف از نظر آماري معني دار نبود (05/0 P). ميانگين تعداد فوليكول هاي موي زخم، تعداد غدد سباسه زخم و رگزايي زخم در گروه جفت بالاتر و شدت التهاب زخم كمتر از گروه هاي ديگر بود. ولي اختلاف معني داري بين گروه جفت و سيلورسولفاديازين از نظر فاكتورهاي مذكور مشاهده نشد (05/0 P). نتيجه گيري: جفت مي تواند اثرات درماني نسبتا مطلوبي در بهبود زخم سوختگي درجه 2 در مقايسه با سيلور سولفاديازين و وازلين داشته باشد.