مقايسه‌ي اثربخشي درمان مواجهه و جلوگيري از پاسخ (ERP) و تحريك جريان مستقيم از روي جمجمه (tDCS) در بهبود مبتلايان به اختلال وسواسي جبري

زمينه و هدف: اختلال وسواسي جبري (OCD) از اختلالات رواني است كه ويژگي اصلي آن وجود وسواس هاي فكري يا عملي مكرر و شديد است كه باعث رنج و عذاب زيادي مي شود. هدف پژوهش حاضر مقايسه ي اثربخشي درمان هايERP و tDCS در كاهش علائم و نشانه هاي اضطراب و افزايش عملكرد كلي مبتلايان به OCD بود. روش بررسي: اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري و جامعه ي آماري شامل مراجعه كنندگان به كلينيك روان پزشكي و روان شناسي باليني مركز آموزشي درماني شهيد بهشتي زنجان بود كه از اين تعداد، 20 بيمار مبتلا به OCD به صورت نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب و به روش تصادفي ساده در دو گروه جاي داده شدند و درمان ERP و tDCS بين دو گروه انجام و مورد مقايسه قرار گرفت. آزمودني ها پيش از درمان، پس از آن و در پيگيري يك ماهه و دو ماهه پرسشنامه BAI را تكميل و از لحاظ عملكرد بر اساس معيار GAFs ارزيابي شدند. داده هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: در مرحله ي پس آزمون هر چند در علائم اضطراب بين گروه ERP و tDCS تفاوت معناداري وجود ندارد، در عملكرد كلي بين دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد (P 0/05). نتيجه گيري: هرچند تفاوت بين درمان ها از لحاظ آماري معنادار نيست، تركيب ERP و دارودرماني از نظر باليني در كاهش علائم و نشانه هاي اضطراب و افزايش عملكرد كلي مبتلايان به OCD موثرتر از تركيب tDCS و دارودرماني است.