مقايسه‌ي تاثير بازتواني ريه در منزل و بيمارستان بر ميزان مسافت طي شده در 6 دقيقه توسط بيماران مبتلا به بيماري انسدادي مزمن ريه

زمينه و هدف: باتوجه به شيوع بالاي بيماري انسدادي مزمن ريه و تاثير تكنيك هاي بازتواني در ارتقاي وضعيت باليني اين بيماران، با عدم استقبال آنها از برنامه ي بازتواني در بيمارستان مواجه هستيم، لذا مطالعه ي حاضر به منظور تسهيل انجام بازتواني در منزل، به مقايسه تاثير بازتواني ريه در بيمارستان و منزل بر بهبود مسافت طي شده در 6 دقيقه توسط بيماران مبتلا به بيماري انسدادي مزمن ريه انجام گرفت. روش بررسي: پژوهش حاضر به صورت كارآزمايي باليني (IRCT2015010720600N1) انجام شد. در اين پژوهش 60 بيمار مبتلا به بيماري انسدادي مزمن ريه مراجعه كننده به درمانگاه ريه بيمارستان دكتر مسيح دانشوري تهران مورد بررسي قرار گرفتند. بيماران به روش تخصيص تصادفي به دو گروه 30 نفره تقسيم شدند. برنامه بازتواني ريه به مدت 8 هفته اجرا شد. گروه بازتواني در بيمارستان تمرينات را در مركز بازتواني و گروه بازتواني در منزل تمرينات را بدون نظارت مستقيم در منزل خود انجام دادند. در پيش و پس از آزمون مسافت طي شده با ابزار 6 دقيقه راه رفتن اندازه گيري شد. تحليل داده ها توسط نرم افزارSPSS نسخه 11/5 و با استفاده از آزمون هاي تي مستقل و زوجي و كاي دو صورت گرفت. يافته ها: برنامه بازتواني در هر دو گروه باعث افزايش مسافت طي شده در زمان 6 دقيقه مي شود (P 0.001). نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از پژوهش حاضر نشان داد كه برنامه بازتواني در منزل به اندازه برنامه بازتواني در بيمارستان ، مسافت طي شده در 6 دقيقه را افزايش مي دهد و قابليت جايگزيني با برنامه بازتواني در بيمارستان را دارد.