تاثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد بر بيان ژن عوامل رگ‌زايي در موش‌هاي صحرايي مبتلا به ايسكمي ميوكارد

زمينه و هدف: ايسكمي ميوكارد (Myocardial infarction) مي تواند به از بين رفتن سلول هاي عضله ي قلب، تغيير عملكرد و ساختار بطن، تشكيل اسكار و همچنين سوق دادن قلب به سمت سكته ي نهايي و از بين رفتن آن منجر شود. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير هشت هفته تمرين تناوبي بر بيان ژن عوامل رگ زايي در رت هاي ايسكمي شده صورت گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه 28 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (220 تا 250 گرم) به صورت تصادفي در 4 گروه شم، ايسكمي، تمرين و تمرين ايسكمي قرار گرفتند. انفاركتوس ميوكارد با بستن شريان كرونري نزولي چپ به مدت 30 دقيقه انجام شد. برنامه تمريني روي تردميل به مدت 8 هفته، 3 روز در هفته به مدت 40 دقيقه اجرا شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه اختلاف معناداري بين 4 گروه در ميزان بيان ژن فاكتور رشد اندوتليلال عروقي، آپلين و گيرنده آپلين وجود دارد (0.001=P). نتايج نشان داد كه سطح بيان ژن فاكتور رشد اندوتليلال عروقي، آپلين و گيرنده آپلين در گروه تمرين ايسكمي افزايش معناداري به نسبت گروه شم (0.04=P)، ايسكمي (0.002=P) و تمرين ورزشي (0.009=P) داشت. در واقع تمرين هاي ورزشي هنگام مداخله ايسكمي مي توانند منجر به افزايش بيان ژن فاكتور رشد اندوتليلال عروقي شوند، اما خود تمرين ورزشي اين تغيير را ايجاد نكرد. از طرفي ديگر نتايج نشان داد به دنبال مداخله ايسكمي افزايش معناداري در ميزان بيان ژن آپلين به نسبت گروه شم مشاهده شد (0.025=P). همچنين نتايج نشان داد اختلافي بين گروه تمرين تناوبي با گروه شم وجود ندارد (0.05 P). از طرفي ديگر نتايج نشان داد كه به دنبال مداخله ايسكمي كاهش معناداري در ميزان بيان ژن گيرنده آپلين به نسبت گروه شم ايجاد شده است (0.04=P). نتيجه گيري: سازگاري هاي فيزيولوژيكي ناشي از فعاليت هاي ورزشي تناوبي با بيان ژن هاي مختلفي همراه است. به نظر مي رسد يك برنامه منظم تمريني تناوبي شديد، منجر به بهبود عوامل درگير در رگ زايي و نوزايي عروق عضله قلب بدنبال ايسكمي ميوكارد مي شوند.