بررسي عوامل مؤثر بر گرايش زنان به فعاليت هاي اقتصادي

تفسير گرايش گروه هاي مختلف، از جمله زنان، به فعاليت هاي اقتصادي و پيامدهاي آن متاثر از بسترهاي اقتصادي و اجتماعي حاكم بر جامعه و همچنين جهان بيني افراد نسبت به جايگاه زنان در جامعه است. از اين رو، بررسي عوامل موثر بر گرايش زنان به فعاليت هاي اقتصادي از ديدگاه جامعه مي تواند حائز اهميت باشد. جمعيت مورد مطالعه در اين پژوهش، شامل زنان و مردان 15 ساله و بيشتر هوارماني است كه جمعيت اين گروه سني 7275 نفر (حدودا 76 درصد) در سال 1390سرشماري شد. تعداد 387 نمونه با استفاده از نمونه گيري طبقه بندي متناسبو فرمول كوكران به دست آمد كه گردآوري اطلاعات با استفاده از ابزار پرسشنامه ساختاريافته صورت گرفت. از اين تعداد نمونه 50/6 درصد آن مرد، 57/4 درصد متاهل و 45/7 درصد شاغل بودند. گويه هاي سنجش دلايل زنان به فعاليت هاي اقتصادي شامل رسيدن به استقلال مالي، كسب وجهه اجتماعي، مشاركت در تامين هزينه هاي زندگي به دليل افزايش اين هزينه ها طي سال هاي اخير، پيروي از آداب و رسوم خانوادگي، نداشتن شغلي ديگر و گذران اوقات فراغت بودند. نتايج نشان داد كه بيش از نيمي از مردان و زنان در سطوح مختلف فعاليت هاي اقتصادي، بر گرايش زنان به فعاليت هاي اقتصادي به منظور رسيدن به استقلال مالي، كسب وجهه اجتماعي و همچنين مشاركت در تامين هزينه هاي زندگي به دليل افزايش اين هزينه ها طي سال هاي اخير، اجماع نظر داشتند. شايان ذكر است كه زنان غير شاغل كسب وجهه اجتماعي را دليلي موجه براي فعاليت هاي اقتصادي زنان نمي دانستند و بيشتر بر مشاركت آنان در تامين هزينه هاي زندگي به دليل افزايش اين هزينه ها طي سال هاي اخير تاكيد داشتند. هدف اصلي مقاله حاضر بررسي تاثير متغيرهاي سطح تحصيلات، وضعيت تاهل، وضع فعاليت و جنس بر روي دلايل گرايش زنان به فعاليت هاي اقتصادي بود كه سطوح مختلف وضع فعاليت (0/003= -pمقدار) و وضعيت تاهل براي هر دو جنس (0/001= -pمقدار) از نظر آماري معني دار بود.