عنوان مقاله :
چارچوب كاهش اتلاف سيمان در ساختمان‌هاي مسكوني با اسكلت بتني در شهر تهران
عنوان به زبان ديگر :
CEMENT WASTE REDUCTION FRAMEWORK IN TEHRAN'S CONCRETE STRUCTURE RESIDENTIAL BUILDINGS
پديد آورندگان :
ماهپور، اميررضا دانشگاه تورنتو - دانشكده‌ي مهندسي عمران , مرتهب، محمدمهدي دانشگاه صنعتي شريف - دانشكده‌ي مهندسي عمران , سبط، محمدحسن دانشگاه صنعتي اميركبير - دانشكده ي مهندسي عمران و محيط زيست
كليدواژه :
سيمان , كنترل اتلاف سيمان , مشوق مالي , برازش خطي چندگانه , ساختمان‌هاي مسكوني بتني «پايدار» تهران
چكيده فارسي :
به كمك پرسش‌نامه، ميزان اتلاف 4 مصالح پُركاربرد، شامل: ميلگرد، بتن، سيمان و آجر در 32 ساختمان مسكوني با اسكلت بتني در شهر تهران جمع‌آوري و مشاهده شد كه در ساختمان‌هاي مذكور، سيمان با حدود اتلاف 8/6% وزني بيش از ساير مصالح تلف مي‌شود. با استفاده از نتايج پرسش‌نامه‌ي ذكرشده و برازش خطي چندگانه، مدل اوليه‌ي اتلاف سيمان ساخته شد. سپس با نظرسنجي از متخصصان ساخت به كمك پرسش‌نامه‌ي دوم، راهكار مشوق مالي براي كاهش اتلاف سيمان مناسب تشخيص داده شد. ساختار يك مشوق ـ كه از نظر اقتصادي و زيست‌محيطي توجيه‌پذير است ـ جهت تشويق پيمانكاران به كاهش اتلاف سيمان تدوين شد. در ادامه، مدل دوم اتلاف سيمان با لحاظ كردن پارامتر مشوق مالي بازسازي شد. علاوه بر مشوق ذكرشده، با تحليل نتايج خروجي مدل‌هاي ايجادشده و دريافت نظرات متخصصان ساخت، توسعه‌ي فرهنگ به‌كارگيري قرارداد «سرجمع» به‌جاي قرارداد «اضافه بر هزينه» و طراحي ساختمان‌هاي كم مساحت‌تر با طبقات بيشتر به‌جاي ساختمان‌هاي با مساحت بيشتر و كم طبقه، نسبت به ساير راهكارهاي كنترل اتلاف، ارجح تشخيص داده شدند. اين چارچوب مي‌تواند در راستاي اجرايي شدن «توسعه‌ي پايدار» پروژه‌هاي ساختمان‌سازي به شهرداري تهران پيشنهاد شود.
چكيده لاتين :
In sustainable management of solid waste, decreasing construction waste generation is an important step. In developing countries, modern construction techniques are not adopted as in developed countries and contractors follow wasteful manners when utilizing building materials. The result is building material waste which unfavorably affects environment. At the same time, it is considered an earnest concern and a solemn environmental problem all over the world requiring a reliable database to be managed, whereas investigations done by the authors imply that no official organization maintains any related authenticated data, making thriving construction waste management policies too difficult to be defined and implemented in Tehran, Iran. In this article, variables affecting materials waste were derived from accessible reviewed literature, then using the first questionnaire survey quantities of variables were collected for thirty two representative residential buildings in Tehran. Primary analysis showed that cement is wasted more than other studied materials (about 8.6% by weight). Due to huge amounts of energy and raw materials used in production of cement and pertained destructive effects on environment such as air pollutants emission, cement waste reduction leads to emission abatement and cost saving. This is why cement waste was targeted to be diminished in this paper.After quantifying cement waste versus dependent variables of this study, it was resulted that ``lump sum'' contract is preferable to ``cost plus'' contract in terms of cement waste. Furthermore, designing smaller buildings with more stories is suggested instead of bigger buildings with fewer stories. Since no construction waste reduction policy is implemented in Iran so far, authors conducted a subsequent questionnaire survey to evaluate different waste reduction policies. As a result, defining a financial-based incentive plan ranked the first in order of preference based on opinions of construction experts. Therefore, a financial-based incentive plan was structured. This plan was proven to be both viable economically and justifiable environmentally. These suggestions could be proposed to Tehran municipality to be implementable in sustainable residential building projects.
عنوان نشريه :
مهندسي عمران شريف
عنوان نشريه :
مهندسي عمران شريف
