مديريت ريسك قيمتي محصولات منتخب وارداتي كشاورزي ايران با استفاده ازقراردادهاي شبه آتي

Risk Management of Selected Products Imported by Iranian Agriculture Using quasi-futures contracts

هدف از اين پژوهش ارايه الگويي مناسب به منظور پوشش ريسك قيمتي واردكنندگان محصولات كشاورزي در ايران مي باشد تا بدين وسيله بتواند از نتايج منفي نوسانات قيمت جلوگيري نمايد. الگوي پيشنهادي استفاده از قرارداد شبه آتي مي باشد. براي ارزيابي كارايي اين روش، داده هاي روزانه قيمتهاي نقدي و اتي دانه سويا و ذرت در بازه زماني 2010/1/5 تا 2018/8/6 از بورس شيكاگو گردآوري وپس از پردازش اطلاعات، نتايج در دو حالت بررسي گرديد: حالت اول زماني است كه دسترسي به قرارداد آتي وجود دارد وحالت دوم زماني است كه دسترسي به قرارداد آتي امكان ندارد. در حالت اول به كمك روش ماركوف سوئيچينگ-گارچ، نسبت بهينه پوشش ريسك براي محصول ذرت و سويا در رژيمهاي متفاوت برآورد گرديد. در صورت استفاده از قرارداد شبه آتي، نرخ بهينه پوشش ريسك براي محصول دانه سويا و ذرت بترتيب برابر با 0/849 و 0/9065 و كارائي پوشش ريسك بترتيب 82 و 78 درصد بدست آمده است.

The present study aims to provide a model for covering price risks in Iranian importers of agricultural commodities. In order to assess the efficiency of the model, daily spot and futures prices of soybeans and corn were collected from the Chicago Mercantile Exchange (CME) during the period 05/01/2010 to 06/08/2018. The data were analyzed for two situations as follows: 1- Futures contracts can be traded. 2- Futures contracts cannot be traded. One of such methods in the dynamic state is Markov switching GARCH model. The application of the Markov switching GARCH model produced a high volatility and a low volatility regime. In case the quasi futures contracts are used, the optimal risk coverage ratio for the soybean and corn products would respectively be equal with 0.849 and 0.9065; while the efficiency of the risk coverage would be respectively equal to 82 and 78 percent for these two products.