روايت شنو و موقعيت آن در رمان «الطنطوريه» اثر رضوي عاشور

The Narrative Position of the Narratee in Radwa Ashour’s Al-Tantouria

روايت شنو كسي است كه راوي او را مورد خطاب قرار مي دهد و نقش تعيين كننده اي در ساختار روايت دارد. بررسي و تحليل روايت شنو شالوده اي است براي شناخت فرم و چگونگي ارائۀ حوادث داستاني به نحوي كه مفهوم تازه اي را به مخاطب القا كند. اين حوزه از دانش تا جائي پيشرفت نموده كه مي توان آن را به عنوان يك شاخۀ علمي از روايت، بررسي نمود. رمان الطنطوريه، اثر رضوي عاشور، نويسندۀ معاصر مصري، به دليل پتانسيل و تكنيك هاي خاص روائي، گزينه اي مناسب براي مطالعات روايت شناسي محسوب مي شود. نويسنده در اين رمان نشان داده است كه راوي براي آفرينش جهان روايي خود، روايت شنو خاص خود را مخاطب قرار داده است. روايت شنو در اين رمان، جزو شخصيت ها (حسن) و درون داستاني است. او براي دفاع از ارزشهاي ميهن و ثبت دلاوري هاي مردم سلحشور سرزمينش، به مادر پيشنهاد نگارش رمان را ميدهد و همو مخاطب مادر قرار مي گيرد. نقش روايت شنو در داستان مذكور چنان تعيين كننده است كه نبود آن مساوي با عدم آفرينش جهان داستاني الطنطوريه است. نگرش روايت شنو هم سو با جهان بيني راوي است و از كنش گران اصلي داستان نيز محسوب مي شود. علاوه بر روايت شنو اصلي، شخصيت هاي ديگر و از جمله راوي، درجايگاه روايت شنو نقش ايفاكرده اند و نويسنده در اين رمان، نكاتي را بيان نموده كه متوجه روايت شنو برون داستاني (خواننده) نيز مي شود. اين پژوهش با روش توصيفي - تحليلي به شرح و توضيح ابعاد و موقعيت شناختي روايت شنو پرداخته تا با درك و فهم آن عناصر، عرصه اي را براي كشف، شهود، درك عميق و روش توليد معنا از متن رضوي عاشور فراهم كند.

A person or character to whom a narrative is addressed is called narratee. The narratee of a story can have a key role in molding the narrative structure of a story, and the sequence of events in it. The narratee also manages the ways audiences/readers are going to be affected by a particular story. Radwa Ashour’s Al-Tantouria is a contemporary Egyptian literary work which has unique narratological features. The narrative structure of the novel has multiple narrators, narratees and narratological focal points. Both the main narrator and narratee of the novel are internal. Having the internal nature of the narratee emphasized, one should keep in mind that readers will always be the inevitable external narratees of any narrative. One of the most important narratees of the novel is Hassan, who is one of the key characters of the novel. He offered his mother – the key narrator of the novel – to start narrating her story about Egyptian bravery, valor and national values. In doing this, the mother as the frame narrator of the novel considers Hassan to be her immediate narratee to whom she is narrating the story. It should be mentioned that the world views of both the narrator and the narratee of the novel are similar to each other. They are similar to the extent that at times the narratological positions of the mother and Hasaan as the key framework narrator and the internal narratee can be interchanged. Without Hssan - as the key narratee of the novel - one can claim that Al-Tantouria could not have been weaved in the Egyptian literary realm. Considering all the aforementioned facts, this descriptiveanalytical research examines the characteristics of the narrators and narratees of Ashour’s Al-Tantouria. The study believes that such narratological analysis of the story can facilitate one’s understanding of the novel’s semantic rapports.