رويكرد اجتماعي به الگوهاي ازدواج در ايران

Social Attitude toward Marriage Patterns in Iran

عليرغم تحولات وسيع، سريع و عميق در ساختار خانواده معاصر، باروري و فرزندآوري در بسياري جوامع ازجمله ايران كماكان در گرو ازدواج است. تحقيق حاضر برخي از مهم‌ترين ابعاد و تعيين‌كننده‌هاي مرتبط با رويكرد اجتماعي به الگوهاي ازدواج و همسرگزيني در ايران را مورد بررسي قرار مي‌دهد. اين مقاله مبتني بر داده‌هاي پيمايشي است كه جمعيت نمونه آن را تعداد 4267 نفر مردان و زنان 15-64 ساله ساكن در نقاط شهري و روستايي شهرستان‌هاي منتخب ايران تشكيل مي‌دهند. مطابق تجزيه و تحليل‌هاي اين تحقيق، بيشترين تمايل براي سن ازدواج دختران و پسران به ترتيب سنين 21-24 سال و سنين 25-27 سال است، تحصيلات و سپس ازدواج به‌عنوان مهم‌ترين اولويت زندگي زنان تلقي مي‌شود، در حدود نيمي از پاسخگويان داراي نگرش مثبت نسبت به الگوي ازدواج درون گروهي هستند، مردان به‌طور چشمگيري بيش از زنان داراي نگرش مثبت نسبت به الگوي ازدواج‌هاي متوالي يا تعدد زوجات هستند. درعين حال، اين الگوهاي كلي مرتبط با ازدواج به‌طور برجسته‌اي تحت تاثير متغيرهاي جمعيت‌شناختي از قبيل سن، جنس، محل سكونت، وضعيت تاهل، تحصيلات و همچنين مؤلفه‌هاي مرتبط با نگرش جنسيتي و دينداري است.

Despite the substantial changes in the contemporary family buildings throughout the world, the behaviour of fertility and childbearing in many societies including Iran still rests upon marital unio‎n as a key and vital prerequisite for fertility and childbearing. In this line, the present study focuses primarily on marriage patterns from a demographic perspective, and examines the major dimensions and determinants associated with attitudes towards marriage patterns. This analysis identifies marriage patterns by such indicators as ideal age of marriage for girls and boys, endogamy, polygamy, the place of marriage in women's priority. The results of this article is based on a survey conducted in selected rural and urban areas of Iran, that includes 4267 males and females aged 15-64 years old. The preliminary results of this analysis indicate that the ideal age of marriage for girls and boys are respectively 21-24 years and 25-27 years old; almost half of the respondents are in favour of endogamy; education and marriage have the highest rank in women's priority; and males hold a substantially more positive attitude towards polygamy than females. These general patterns, however, are significantly affected by such demographic determinants as age, gender, urban-rural areas of residence, marital status, education, religiosity, and gender attitude.