بررسي مسموميت حاد با نيكل و آهن (96h) در ماهي سفيد درياي خزر (Rutilus kutum (Kamensky, 1901 تحت آزمايشات آب ساكن

The study of acute toxicity of Nickel (NiSO4) and Iron (FeSO4) to Rutilus frisii kutum by Water Static Method

آزمايشات به­ منظور تعيين غلظت كشنده فلزات نيكل (سولفات­ نيكل) و آهن (سولفات ­آهن) در ماهي سفيد درياي ­خزر (R. kutum) انجام شد. آزمايشات به روش آب­ ساكن درمدت 96 ساعت اجرا شد. 13 قطعه بچه­ ماهي سفيد با وزن متوسط 0/5±1 گرم در معرض غلظت­ هاي مختلفي از نيكل (40، 35، 30، 25، 15، 5 ميلي­گرم درليتر) و آهن (160، 155، 150، 140، 120، 100 ميلي­گرم در ليتر) قرار گرفتند. از نمك سولفات ­نيكل به ­عنوان يون نيكل و سولفات­ آهن دو­ظرفيتي به ­عنوان يون آهن در آزمايشات استفاده شد. يك گروه 10 تايي از ماهيان نيز به­ عنوان شاهد در­نظر گرفته شد. دما و pH در طول آزمايشات ثابت بود. بعد از گذشت 96 ساعت و تحت شرايط ثابت با هوادهي، غلظت كشنده نيكل برابر 40 ميلي­ گرم در ليتر و غلظت كشنده آهن برابر 155 ميلي­ گرم در ليتر به‌دست آمد. با استفاده از منحني درصد­تلفات در غلظت­ هاي مخلتف غلظت نيمه ­كشنده نيكل و آهن به ترتيب برابر 54/18 و 9/124 ميلي­گرم در ليتر به‌دست آمد. نتايج حاصل از آزمايشات نشان داد، با افزايش غلظت نيكل و آهن درصد ­تلفات به‌ طور معني­داري افزايش مي­ يابد. در غلظت­ هاي بالاي نيكل و آهن تشنجات ­عصبي، باز و بسته شدن سريع سرپوش ­هاي آبششي مشاهده شد. در بررسي­هاي آسيب­ شناسي آبشش ماهيان بيشترين ضايعات شامل خونريزي، پرخوني، هيپرپلازي و نكروز سلول‌هاي پوششي آبشش بود.

The research was accomplished to determinate sub lethal concentration (LC5096h) of Nikel and Iron on Rutils frisii kutum. The study was performed by Water Static Method during 96 hours. The experiments were done by 13 fish with avrage weight 1±0.5 g. The fish were encountered with different concentrations of Ni (5, 15, 25, 30, 35, 40 mg/l) and Iron (100, 120, 140, 150, 155, 160 mg/l) respectively. Sulphate Nikel salt and Iron Sulphate salt were used as source of Nikel ion and Iron respectively. A group of fish was considered as control. Tempereature and pH were stable in experiments. Under stable condition and aeration, the lethal concentration of Nickle and Iron were detected equivalent 40 mg/l and 155 mg/l respectively. Sub lethal concentration of Nickle and Iron were 19.35 mg/l and 124.52 mg/l respectively by used of linear regression of mortality percentage to ammonia different concentrations. Results indicate significant differences between treatments with each other (p<0.05). However, in the high concentrations of Nikel and Iron nominal signs of toxicity as convulsion and opened operculum were observed. In microscopic tissue studies of gills showed hyperemia, hemorrhagi cell necrosis and influx of inflammatory cells.