ويژگي هاي«باطن قرآن» از منظر روايات

The Features of “Quran’s Esoteric” From Traditions’ Point of View

نوشتار پيش رو موضوع پر گفتگوي تاويل و باطن قرآن را از منظر روايات اهل بيت: به بررسي نهاده است. محور اساسي سخن درباره اين نكته است كه با كاوش در احاديث چه ويژگي هاي كلي و عمومي را مي توان براي باطن قرآن برداشت كرد. روشن است كه شناخت اين ويژگي ها به فهم روايات تاويلي رسيده از اهل بيت: - كه شمار آنها نيز بسيار فراوان است - بسيار مدد مي رساند و گاه نگاه ها را درباره ميزان اعتبار اين روايات دگرگون مي سازد. در اين نوشتار نگارنده به چهار ويژگي كلي باطن قرآن از منظر روايات اشاره مي كند: 1. صبغه ولايي باطن قرآن، 2. امكان وجود باطن جداگانه براي هر فقره قرآني مستقل،3. امكان ارتباط ظاهر يك آيه با باطن آيه اي ديگر و 4. امكان ارتباط باطن يك آيه با باطن آيه ديگر. نگارنده در هر بخش كوشيده تا با يادكرد نمونه هايي از چهار ويژگي ياد شده به تبيين اين خصوصيّات بپردازد.

Abstract: the present article aims at studying the topic of Quran’s esoteric and Quran’s inner interpretation from Ahlul-Bayt traditions’ point of view. The main issue is about this point that what general and public features can be outlined regarding the inside of Quran by looking up traditions. It is obvious that knowing these features can help in comprehending the interpreted traditions reached us from Ahlul-Bayt which are quite a few and can make a change in opinions concerning authenticity of these traditions. The author of the present article points out to four general features of Quran from traditions’ point of view: 1. Villayah-oriented tendency of esoteric of Quran, 2. The possibility of existence of separate esoteric for each independent Quranic subject matter, 3.the possible relationship between the surface of a verse with esoteric of another verse, 4. The possible relationship of esoteric of one verse with the esoteric of other verse. The author attempted to explain these features by making examples from the above-mentioned features.