بررسي رفتار چسبندگي هزينه‌ها و تأثير آن بر كيفيت حسابرسي

روش‌هاي‌ تحليلي يعني‌ تجزيه‌ و تحليل‌ نسبت‌ها و روندهاي‌ عمده‌، شامل‌ مقايسه ارزش‌هاي مورد انتظار حسابرسي با اقلام واقعي مندرج در صورت‌هاي مالي و حدود تغييراتي است كه ممكن است به‌طور معقول در ارزش‌ها رخ داده باشد. حسابرسان هنگام اجراي روش‌هاي تحليلي، فرض مي‌كنند كه هزينه‌ها متناسب با نوسان‌هاي فروش، تغيير مي‌كند. بنابراين، درك صحيح‌تر نحوه تغيير هزينه‌ها نسبت به نوسان‌هاي فروش مي‌تواند به حسابرسان در بهبود اجراي رويه‌هاي تحليلي كمك كند و در نهايت كيفيت حسابرسي را افزايش يابد. همچنين، حسابرسي مستقل مي‌تواند به طور مؤثري بر رفتار فرصت‌طلبانه مديران نظارت و آنرا محدود كند و در نهايت چسبندگي هزينه‌ها را كاهش دهد. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي رفتار چسبندگي هزينه‌ها در سه سطح بهاي تمام شده كالاي فروش رفته، هزينه‌هاي اداري، عمومي و فروش و ساير هزينه‌هاي عملياتي و تأثير آن بر كيفيت حسابرسي طي سال‌هاي 1383 تا 1392 در شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. براي آزمون فرضيه‌هاي‌ پژوهش از آناليز رگرسيون خطي لجيستيك استفاده شده است. نتايج حاصل از تعداد 114 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نشان مي‌دهد كه بين رفتار چسبندگي بهاي تمام شده كالاي فروش رفته و كيفيت حسابرسي يك رابطه منفي و معنادار وجود دارد. همچنين، نتايج اين پژوهش نشان داد كه بين رفتار چسبندگي هزينه‌هاي اداري، عمومي و فروش با كيفيت حسابرسي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بين رفتار چسبندگي ساير هزينه‌هاي عملياتي با كيفيت حسابرسي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. در واقع نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه با افزايش رفتار چسبندگي هزينه‌ها در هر سه سطح سه سطح بهاي تمام شده كالاي فروش رفته، هزينه‌هاي اداري، عمومي و فروش و ساير هزينه‌هاي عملياتي، كيفيت حسابرسي كاهش يافته است.