قابليت مقايسۀ‌ صورت‌هاي مالي و مديريت سود واقعي

هدف اين پژوهش مطالعۀ‌ تأثير قابليت مقايسۀ‌ صورت‌هاي مالي با مديريت سود واقعي در شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس‌ اوراق بهادار تهران است. اطلاعات لازم براي اين پژوهش از صورت‌هاي مالي 80 شركت در دوره‌ زماني 1394-1390 گردآوري شده است. براي آزمون فرضيه‌ها از رگرسيون چند‌متغيره با داده‌هاي تركيبي استفاده شده است. در راستاي هدف پژوهش براي محاسبۀ متغير قابليت مقايسه از مدل دي‌فرانكو و همكاران (2011) و براي محاسبۀ مديريت سود واقعي از مدل توسعه‌يافتۀ‌ دچو و همكاران (1998) استفاده شد، مشابه آنچه در پژوهش روي‌چودهاري (2006) بود. يافته‌هاي حاصل از پژوهش بيانگر اين است كه قابليت مقايسۀ صورت‌هاي مالي بر معيارهاي مديريت سود واقعي (جريان غيرعادي وجوه نقد عملياتي، هزينه‌هاي غيرعادي توليد، هزينه‌هاي غيرعادي اختياري) تأثير مستقيم و معنا‌دار دارد. به عبارتي، با افزايش قابليت مقايسه، تمايل مديران به مديريت سود واقعي در راستاي ارائۀ‌ مطلوب عملكرد جاري خود با دستكاري فعاليت‌هاي واقعي مانند توليد بيش از اندازه و افزايش غيرعادي حجم فروش افزايش مي‌يابد.