تأثير محافظه‌كاري شرطي بر سررسيد بدهي و رشد ناشي از تأمين مالي خارجي با درنظر‌گرفتن سازوكارهاي نظام راهبري شركتي

جدايي مديريت از مالكيت، به عدم‌تقارن اطلاعاتي بين مديران و مالكان شركت‌ها منجر شده است. از راهكارهاي سودمند براي كاهش عدم‌تقارن اطلاعاتي بين مديران، مالكان و اعتباردهندگان، محافظه‌كاري حسابداري، كوتاه‌تر شدن سررسيد بدهي‌ها و استقرار نظام راهبري شركتي قوي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير محافظه‌كاري شرطي بر سررسيد بدهي و رشد ناشي از تأمين مالي خارجي و همچنين، تأثير قوت و ضعف نظام راهبري شركتي بر ميزان اين تأثيرگذاري‌هاست. در راستاي هدف پژوهش، چهار فرضيه تدوين شد. براي آزمون اين فرضيه‌ها با استفاده از روش حذف نظام‌مند‌، نمونه‌اي متشكل از 159 شركت از بين شركت هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال‌هاي 1385 تا 1394 انتخاب ‌و از الگوي رگرسيوني چند‌متغيره به روش داده هاي تركيبي استفاده ‌شد. نتايج حاصل از آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد ‌محافظه‌كاري شرطي بر سررسيد بدهي تأثير مثبت دارد؛ اما برخلاف انتظار، بر رشد ناشي از تأمين مالي خارجي تأثير منفي دارد. همچنين، نتايج بيانگر اين مطلب است كه بين تأثير محافظه‌كاري شرطي بر سررسيد بدهي و رشد ناشي از تأمين مالي خارجي در شركت‌هاي با نظام راهبري شركتي قوي و ضعيف تفاوت معنادار وجود دارد.