محيط رسوبي سازند شهبازان در پهنه لرستان: روايتي از تحول شلف به رمپ

سازند شهبازان به سن ائوسن مياني تا پسين گسترش قابل توجهي در شمال خاوري پهنه لرستان دارد. مرز پايين و بالاي آن به ترتيب با سازندهاي كشكان و آسماري است، اما  به سمت جنوب لرستان سازند كشكان با سازند پابده جايگزين مي شود. براي بررسي محيط رسوبي و تعيين مدل رسوبي سازند شهبازان از پنج برش سطحي و چهار چاه كه دو روند عمود و موازي با روند زاگرس در خاور پهنه لرستان را پوشش مي دهند 700 برش نازك تهيه و بررسي شده است. نتايج بررسي منجر به شناسايي 17 ريزرخساره شد كه در كمربندهاي كشندي (سه ريزرخساره)، لاگون (چهار ريزرخساره)، پشته زيرآبي (چهار ريزرخساره)، ريف (يك ريزرخساره) و درياي باز (پنج ريزرخساره) نهشته شده اند. توزيع ريزرخساره ها نشان داد كه از شمال به جنوب و از خاور به باختر ريزرخساره هاي دريايي جايگزين كمربند كشندي مي شوند. كمربندهاي كشندي و لاگون در شمال و خاور و پشته زيرآبي و شرايط دريايي در جنوب و باختر محدوده مورد مطاالعه گسترش دارند. نبود يك سد كربناته قابل توجه و نيز نبود شواهد توربيديتي نشان از يك رمپ كربناته با امتداد شمال خاوري ـ جنوب باختري با انتهاي پرشيب در زمان ائوسن مياني و پسين در محدوده مورد پژوهش دارد. اين در حالي است كه مطالعات پيشين بيانگر وجود يك شلف كربناته در ائوسن مياني و رمپ كربناته در ائوسن پسين در فروافتادگي دزفول است. اين تغيير از شلف در فروافتادگي دزفول به رمپ در پهنه لرستان را مي توان نتيجه عملكرد گسل اصلي جبهه كوهستان دانست كه فعاليت آن از پايان كرتاسه آغاز شده است.