بررسي تغييرات مكاني و پهنه بندي فشردگي خاك با استفاده از روش هاي مختلف زمين آماري

Spatial Variability Analysis and Zoning of Soil Compaction Using Different Geostatistical Methods

يكي از خصوصيات مهم در رابطه‌ متقابل بين خاك و گياه فشردگي خاك مي‌باشد. هدف اين مطالعه، بررسي تغييرات مكاني فشردگي خاك با استفاده از روش‌هاي مختلف زمين‌آماري، تحت تاثير شيوه‌هاي خاك‌ورزي حفاظتي است. جهت ارزيابي زمين‌آماري، نمونه برداري خاك در 117 نقطه در ابعاد 10×10 متر صورت گرفت. منطقه مورد مطالعه، زميني به وسعت 1/2 هكتار از اراضي مركز تحقيقات كشاورزي استان خراسان‌رضوي بود، شاخص مخروطي خاك در عمق 35-0 سانتي‌متر اندازه‌گيري شد. بعد از آناليزهاي زمين‌آماري و تعيين نيم تغييرنما، براي تخمين متغيرها از روش‌كريجينگ و روش‌ درون‌يابي قطعي در محيط GS+ و Arc GIS استفاده شد. معيار ارزيابي در اين پژوهش مقادير ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE) ، ميانگين خطا (ME) با استفاده از روش ارزيابي متقابل بود. نتايج به‌دست آمده نشان دادند كه روش‌هاي كريجينگ بيزي تجربي (EBK) و كريجينگ معمولي (OK) به ترتيب بهترين الگو براي تخمين فشردگي خاك منطقه مي‌باشند.

One of the important soil properties, which is related to the soil-plant relationship, is soil compaction. The aim of this study is to investigate the spatial variations of soil compaction using different Geostatistic methods, affected by conservation tillage. To evaluating the Geostatistic, soil samples were taken for regular grid of 10 × 10 meters in 117 points. The area of study was a 1.2 hectare land in Agricultural Research Center located in the vicinity of Mashhad in Khorasan Razavi province, the soil cone index was measured at the depth of 0-35 cm. After Geostatistic analysis and semivariogram for estimating variables using the kriging methods (EBK) and Deterministic interpolation methods in GS + and Arc (GIS). Criteria for evaluation in this research are the values of root mean square error (RMSE), mean error (ME), using the cross-validation method. The results showed that the empirical Bayesian kriging methods (EBK) and Ordinary Kriging (OK) are the best model to estimate soil compaction region.