عنوان مقاله :
روش تفسيري قرآن به قرآن در آراء آيت الله جوادي آملي
عنوان به زبان ديگر :
The Method of Quran by Quran Interpretation in the Opinions of Ayatollah Javadi Amoli
پديد آورندگان :
تفضلي، محمدامين دانشگاه تهران - رشته علوم قرآن و حديث، تهران , معارف، مجيد دانشگاه تهران - رشته علوم قرآن و حديث، تهران
كليدواژه :
جوادي آملي , تسنيم , جامعيت قرآن , ادلة حجيت تفسير قرآن به قرآن , تبيان كل شيء بودن قرآن
چكيده فارسي :
يكي از روش‌هاي تفسيري قرآن كه در سال‌هاي اخير با كوشش‌هاي علامه طباطبايي و پس از وي آيت‌الله جوادي‌آملي مورد توجّه قرار گرفت، روش قرآن به قرآن مي‌باشد. آيت‌الله جوادي‌آملي در مقدمة تفسير خود، تسنيم، در ضمن بررسي مباني علمي اين روش به جامعيّت قرآن كريم با توجّه به آية «تبيانا لكلّ شيء» استناد كرده كه در آن، قرآن حاوي تمام علوم و مبيّن همه چيز دانسته شده و لذا به طريق اولي در تبيين مرادات خود بي نياز از غير، از جمله سنّت تلقي شده است. با بررسي مراد قرآن كريم از كل شيء و تعيين حوزة تبييني آن بر مبناي روايات و عدم وجود تبيان لازم در ظواهر قرآن كريم، روشن مي‌گردد تحقق جامعيّت قرآن در تبيين همة مسائل بدون مراجعه به مبين قرآن ممكن نيست. و لذا استناد بدان براي اثبات حجّيّت روش قرآن به قرآن با كاستي‌هايي رو به رو مي‌باشد. اين مقاله بر آن است تا با محوريّت آراء آيت‌الله جوادي‌آملي ابتدا به تبيين استناد مطرح شده بپردازد و سپس كاستي‌هاي آن را مورد بررسي قرار دهد.
چكيده لاتين :
One of the methods of interpreting Qur'an which has been given attention in recent years by the efforts of Allameh Tabatabai and after him by Ayatollah Javadi Amoli is the method of Quran by Quran interpretation. Ayatollah Javadi Amoli in the preface of his Tafsir, along with studying the scientific foundations of this method, adduced to the comprehensiveness of Quran by referring to the verse «» يء ش لك ل يانا ب; ت Qur'an contains all the sciences and explanatory of all things, therefore, it is primarily needless of anything else to explain its own intentions including Sunnah. By studying the intention of holy Quran from “كل شيء” and clarifying its explaining domain according to the traditions and lack of necessary Tebyan in the surface of Quran, it becomes clear that realizing comprehensiveness of Quran in explanation of all issues without referring to Mobayyen of Quran is not feasible. Therefore, referring to it to prove Hujjiyat of the method of Quran by Quran has some deficits. This article is to explain this adduction through the ideas of Ayatollah Javadi Amoli and then study the deficits.
