اقتضائات اخلاقي كاربرد تشويق و تنبيه در پرورش فرزند از ديدگاه اسلام

يكي از اصول مهم در پرورش فرزند، التزام به بايسته ها و الزامات اخلاقي كاربرد تشويق و تنبيه در اين ساحت تربيتي است.سوال اساسي اين است كه بايد ها و نبايدهاي اخلاقي بهرگيري از تنبيه و تشويق در فرزند پروري از چشم انداز گزاره هاي اسلامي چيست؟ هدف پژوهش حاضر بررسي و تبيين بايسته هاي اخلاقي كاربرد تشويق و تنبيه در فرزند پروري است.در پژوهش حاضر از روش توصيفيتحليلي بهره گرفته شده و منابع پژوهش گزاره هاي اسلامي و گزارهاي تربيتيروان شناختي است.از تتبع و ژرف انديشي در گزاره هاي اسلامي(قرآن و روايات)،آموزهاي روان شناختي(كتاب ها و مقالات) و نتايج پژوهش هاي مربوطه بدست مي آيد كه بهر گيري از تشويق و تنبيه نقش سازنده و تسهيل كننده اي در تربيت فرزند دارد. نتايج مطالعات و بررسي هاي كتابخانه اي و ميداني نشان مي دهد كه بهره گيري از تشويق و تنبيه در عرصه تربيت فرزند اقتضائات و ضرورت هايي را ايجاب مي كند.برخي از اين ضرورت ها و بايسته ها عبارتند از:1.توجه جدي به تفاوت‌هاي فردي فرزندان و متربيان؛2.تعلّق تشويق و تنبيه به رفتار فرزندان و نه به شخصيت آنان؛3.رعايت هم ترازي بين تشويق و تنبيه و نوع رفتار؛4.لزوم قاطعيت در اجراي تنبيه ؛4.ملاحظه شرايط و نوع خطا؛5.آگاهي بخشي به فرزندان در رابطه با علل تنبيه و تشويق ؛6.فوريت در تشويق و تنبيه؛7.تبيين انتظارات خود از فرزندان و روشن سازي رفتار مطلوب.