تأثير اقدام‌هاي آبخيزداري بر خصوصيات جريان و مواد معلق در حوزه‌ي آبخيز فشند، هشتگرد

اقدام هاي آبخيزداري شامل روش هايي براي ايجاد، افزايش و حفظ پوشش گياهي، براي كاهش روان‌آب، ‌مهاركردن سيل و كاهش فرسايش و غلظت رسوب در حوزه‌ي آبخيز است. عمليات اجرايي آبخيزداري در حوزه‌ي آبخيز فشند هشتگرد از 1375 تا 1377 با هدف تأخير در بروز سيل انجام شده است كه باعث افزايش زمان تمركز، تخليه‌ي تدريجي روان‌آب، تزريق و كاهش ‌زيان‌ها در زير حوزه هاي تغذيه كننده مي‌شود. در اين مطالعه، براي ارزيابي اثرهاي اقدام‌هاي انجام‌شده در منطقه از تحليل اثرهاي كيفيت آب، منحني جرم مضاعف و ‌مواد معلق استفاده شد. نتايج نشان دهنده تأثير مثبت اقدام هاي آبخيزداري است. به‌طوري كه با انجام اقدام هاي آبخيزداري نسبت كلسيم به منيزيم افزايش، و غلظت رسوب خروجي از حوزه آبخيز كاهش چشم‌گيري داشته است. شيب خط منحني جرم مضاعف بارندگيروان‌آب از0/3336  به 0/2033، و 60 % كاهش پيدا كرده، و ميزان بار معلق از 1480 تن در سال به 317 تن در سال، و به ميزان 4/66 برابر كاهش يافته است. پرشدن‌ سراب اكثر سازه‌هاي آبخيزداري سنگي ملاتي، تورسنگ و سنگي نيز مؤيد اين مطلب است كه سازه هاي آبخيزداري، به خصوص در دوره ي اول بعد از اقدام‌هاي آبخيزداري، يعني از سال تاسيس تا سال 1382 نقش خود را ‌به‌خوبي در منطقه ايفا نموده، و ميزان روان‌آب و بار ‌معلق خروجي ‌را از حوزه‌ي آبخيز به ميزان زيادي كاهش داده‌ا‌ند.