ارزيابي تغيير زماني و مكاني آب سطحي مازاد در برخي از آبخيزهاي استان اردبيل

ارزيابي تغيير كمي منابع آب سطحي در مقياس زمان و مكان در برخي از آبخيزهاي استان اردبيل، امكان موازنه و تخصيص بهينه ي منابع آب را در وضعيت فعلي و آينده فراهم خواهد آورد. مديران منابع آب نيازمند دست‌رسي به اطلاعات اعتمادكردني از ميزان آب دست‌رس و مصرف‌هاي آن براي تصميم‌گيري در تخصيص اين منابع‌اند. هدف از اين پژوهش برآورد مقدار آب مازاد جريان سطحي رودخانه در زيرحوضه‌هاي استان اردبيل در مقياس ماهانه است. داده‌هاي آب‌دهي ثبت‌شده در 23 ايستگاه  آب‌سنجي در سال‌هاي 1368 تا 1393 در 21 حوضه ارزيابي شد. شاخص‌ كم‌بود آب (WSI) و شاخص‌ كم‌بود آب با نگاه‌به جريان زيست‌محيطي (WSIef) نيز محاسبه شد. طبق نتايج، حجم آب مازاد در همه‌ي ايستگاه‌ها به‌استثناي چهار ايستگاه مشيران، بوران، دوست‌بيگلو و ساميان، در بيش‌تر ماه‌ها و فصل‌هاي مختلف و به‌خصوص ماه‌هاي گرم سال چندان زياد نيست. اختلاف ميان نتايج  شاخص WSI و WSIef نشانگر اين واقعيت است كه در استان اردبيل براي تأمين نيازهاي بخش‌هاي مختلف كشاورزي، خانگي، و صنعت نه‌تنها جريان و آب‌دهي طبيعي رودخانه مصرف مي‌شود، بل‌كه جريان زيست‌محيطي نيز از رودخانه برداشته مي‌شود. با برداشتن جريان‌زيست‌محيطي و درنظرنگرفتن آن در نظام مديريتي منابع آب، حيات زيست‌بوم‌هاي وابسته به جريان‌هاي سطحي در خطر خواهد بود.