تأثير كاربري زمين بر زمين‌لغزش در منطقه‌ي توان، قزوين

زمي نلغزش، حركت تودهي‌ي مواد دامن ههاي شيب دار بر اثر نيروي گرانش زمين است كه همه ساله زيا نهاي جاني و مالي فراواني را در مناطق كوهستاني، پرباران و لرزه خيز ب ههمراه دارد. تشخيص زمان و مقدار تغ ييرشكل تود ههاي لغزشي براي درك دلايل فيزيكي وقوع زمي نلغزش و اعلام هشدار خطرهاي احتمالي ضروري است. كاربري زمين يكي از عوامل مؤثر بر زمي نلغز شها است و در بعضي از نرم افزارها ي پهن هبندي به آن توجه شده است. در اين تحقيق، مقدار جاب هجايي زمين لغزش توان واقع در شمال شرق استان قزوين با عامل كاربري زمين ارزيابي شد. ابتدا شبكه اي از 20 نقطه ي ثابت در داخل و خارج آن براي پايش ميزان جاب هجايي كاربري هاي مختلف تود هي لغزشي ايجاد، و ميزان جابه جايي هر نقطه در پنج باز هي زماني با استفاده از جي پ ياس دو بسامدي انداز هگيري شد. نتايج پايش در مدت 511 روز نشان داد كه مقدار كل جاب هجايي افقي نقط ههاي حرك تدار در پنج باز هي زماني مورد پايش 1876 ميل يمتر بود، كه نرخ حركت ماهانه ي آن 110 ميل يمتر است. ه مچونين، مقدار كل جاب هجايي عمودي نقط ههاي حرك تدار در زمان مشابه 898 ميلي متر با ميانگين نرخ حركت ماهان هي 53 ميل يمتر بود. رابطه ي مشخصي نيز ميان كاربري تود هي لغزشي و حركت آن وجود دارد، ب هطوريك‌ه بخ شهاي شمال غربيِ تود هي لغزشي با كاربري باغي حركت بسيار بيشتري از نقط ههايي كه روي كاربري مرتع هستند، دارند. از مجموع انداز هگير يهاي نقط ههاي باكاربري باغي، 70 درصد جاب هجايي افقي و 40 درصد جاب هجايي عمودي داشت هاند، درحاليك‌ه اين درصدها براي كاربري مرتع به 20 كاهش ميي‌افت. با توجه به قرارگيري روستاي توان در همسايگي و پايي ندست با غهاي منطقه، محدودكردن كاربري باغي در بالادست و تبديل سامانه ي آبياري باغ ها از سنتي به تحت فشار م يتواند تا حد زيادي از احتمال خطر وقوع لغز شهاي بعدي جلوگيري نمايد.