نقش خوانين محلي لرستان در خلع‌سلاح و انتظام عشاير(1301-1312 ه.ش) (مورد مطالعه: عزيزالله‌خان سپهوند)

تصرف لرستان توسط قواي اعزامي رضاخان اين منطقه را وارد مرحله‌ي جديدي كرد. مسائلي هم‌چون خلع سلاح، اسكان و تأمين امنيت در مناطق عشايري در اولويت سياست هاي نظامي پهلوي اول قرار داشت كه فرماندهان قواي غرب با توسل به حربه‌هاي مختلف، من‌جمله همراه كردن خوانين و روساي ايلات و طوايف، اهتمام خود را در اين راستا به كار گرفتند. اين پژوهش به دنبال پاسخ‌گويي به اين سوال است كه روابط خوانين محلي(عزيزالله خان سپهوند) با حكومت مركزي براي ايجاد امنيت و خلع سلاح عشاير چگونه بود؟ يافته‌هاي مقاله نشان مي‌هد كه قواي دولتي با ورود به لرستان براي برقراري ارتباط با خوانين محلي و استفاده از نفوذ آن‌ها براي ايجاد امنيت و خلع سلاح عشاير اقدام كردند. در مقابل برخي از خوانين محلي با توجه تهديد موقعيت و نفوذشان، براي برقراري ثبات در منطقه و استفاده از مزاياي همكاري با حكومت با آن‌ها همراه شدند و در منطقه‌ي نفوذ خود با سركوب و تهديد ثبات نسبي ايجاد كردند. در اين پژوهش به روش توصيفيتحليلي و اسنادي به بررسي روابط خوانين محلي با فرماندهان قواي غرب و نقش اين ارتباط در انتظام لرستان مورد بررسي قرار گرفته است.