اثر منبع و مقدار مصرف پتاسيم بر ويژگ يهاي كيفي چغندر قند رقم ارس در شرايط آبياري كامل و محدود

به منظور بررسي اثر منبع و مقدار مصرف پتاسيم بر ويژگي‌هاي كيفي چغندرقند تحت شرايط آبياري كامل و محدود، آزمايشي مزرعه‌اي در شهرستان جوين واقع در استان خراسان رضوي در سال زراعي 90-1389 اجرا شد. آزمايش به صورت اسپيلت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام گرفت. عوامل مورد بررسي شامل آبياري در دو سطح آبياري كامل با دور آبياري 10 و آبياري محدود با دور آبياري 20 روز، منبع پتاسيم در دو سطح سولفات پتاسيم و كلريد پتاسيم و مقدار مصرف پتاسيم در سه سطح صفر (شاهد)، 50 و 100 كيلوگرم در هكتار K2O بودند. نتايج نشان داد كه آبياري محدود، غلظت سديم ريشه را نسبت به تيمار آبياري كامل، 8/ 16 درصد افزايش داد. ساير ويژگي‌هاي كيفي چغندر قند تحت تأثير سطوح مختلف آبياري قرار نگرفت. استفاده از كلريد پتاسيم، باعث افزايش ميزان ماده خشك و كاهش محتواي نيتروژن ريشه در مقايسه با سولفات پتاسيم گرديد. با افزايش مقدار مصرف پتاسيم، درصد قند ناخالص، قند خالص، خلوص قند و ضريب قليائيت ريشه افزايش يافت، امّا درصد قند ملاس، محتواي پتاسيم، سديم و نيتروژن ريشه كاهش نشان داد. بالاترين مقادير قند ناخالص، قند خالص، خلوص قند و ضريب قليائيت ريشه و همچنين كمترين درصد قند ملاس ، محتواي پتاسيم، سديم و نيتروژن ريشه در تيمار 100 كيلوگرم در هكتار K2O مشاهده گرديد. با توجه به نتايج، در شرايط اقليمي مشابه، استفاده از مقادير بالاي پتاسيم به ويژه به شكل كلريد پتاسيم، جهت بهبود ويژگي‌هاي كيفي چغندر قند تحت شرايط آبياري كامل و محدود قابل توصيه مي‌باشد.