رابطه انتخاب ساختار سرمايه، عدم‏ تقارن اطلاعاتي و ظرفيت بدهي در شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در اين پژوهش پيش‌بيني‌هاي نظريه سلسله‌مراتب در ميان شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار بررسي شده است. به اين ترتيب كه نمونه‌اي متشكل از 145 شركت پذيرفته‌شده در «بورس اوراق بهادار تهران» طي دوره زماني سال هاي 1390 تا 1396، براي آزمون فرضيه‌ها مورداستفاده قرار گرفت. شواهد حاكي از آن است كه شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس از نظريه سلسله‌مراتب پيروي نمي‌كنند و شركت‌هاي كوچك، نسبت به شركت‌هاي بزرگ، براي تأمين مالي بيشتر از انتشار سهام استفاده مي‌كنند. علاوه بر اين، نظريه سلسله‌مراتب در ميان شركت‌هايي كه نگراني در مورد ظرفيت بدهي ندارند بهتر عمل خواهد كرد. يافته ها همچنين نشان مي‌دهد كه قدرت توضيحي نظريه سلسله‌مراتب بيشتر از نظريه توازن است؛ ولي تفاوت قابل‌توجهي وجود ندارد. درمجموع نتايج نشان مي‌دهد كه نظريه سلسله‌مراتب در توضيح انتخاب‌هاي تأمين مالي شركت‏هاي نمونه ناموفق است.