انتخاب سبد سهام چند دوره اي با استفاده از گشتاورهاي مرتبه بالاتر

سرمايه گذاري به عنوان يك تصميم مالي همواره داراي دو مؤلفه ريسك و بازده بوده است كه مبادله ميان اين دو تركيب هاي گوناگون سرمايه گذاري را بوجود مي آورد. تمامي تصميمات سرمايه گذاري براساس روابط ميان ريسك و بازده صورت مي گيرد. در  اين پژوهش سعي شده است از مدلي است براي انتخاب چند دوره اي سبد سهام استفاده شود تا بيشترين مطلوبيت را نصيب سرمايه گذاران نمايد. در مدل پيشنهادي علاوه بر واريانس ازگشتاور مرتبه سوم نيز براي بهينه سازي استفاده شده است. دراين تحقيق با استفاده از داده هاي بازده 50 شركت بزرگ بورس اوراق بهادار تهران از لحاظ ارزش بازاري از سال هاي 1386 تا 1395 كوشيده است تا با در نظر گرفتن چولگي و هزينه معاملات در طي چند دوره بتواند مدلي ارائه نمايد تا با مينيمم سازي  واريانس تابع مطلوبيت سرمايه گذار ميزان تخصيص بهينه هر دارايي را مشخص نمايد. خروجي مدل پيشنهادي با خروجي مدل ماركويتز و همچنين مدل ساده  1/N با در نظر گرفتن ترجيحات متفاوت سرمايه گذار، توسط ابزارهاي مختلف پيشنهادي ارزيابي عملكرد پرتفو، مورد مقايسه قرار گرفته شده است. نتايج بدست آمده  نشان مي دهد كه مدل پيشنهادي نسبت به مدل هاي مذكور عملكرد بهتري از خود نشان داده است.