استفاده از شبكه هاي عصبي موجكي به منظورتعيين و ارزيابي تاثيرات ريسك سيستمايك بر بازده مالي سهام

مقاله حاضر به بررسي رابطه ي بين بازده سهام و ريسك سيستماتيك در افق هاي زماني ميان مدت و بلندمدت و بررسي تأثير ميزان نوسانات بازار بر رابطه ي فوق در شركت هاي موادغذايي و لبني پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازده زماني 1391 الي 1396 مي پردازد. در بازارمالي سرمايه يكي از مهم ترين مباحث ارتباط بين ريسك و بازده است، مخصوصاً ريسك سيستماتيك؛ زيرا اعتقاد بر اين است كه بازده سهام فقط تابعي از ريسك سيستماتيك است. تحقيقات بسياري در زمينه بررسي رابطه ي بين ريسك و بازده انجام شده است. از جمله اين تلاش ها، تحقيقي است كه توسط شارپ انجام شد. او با معرفي مدل CAPM) مدل قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي) فرض كرد كه بين ريسك سيستماتيك و بازده اوراق بهادار رابطه ي خطي ساده و مثبتي وجود دارد. به منظور آزمون فرضيات تحقيق ابتدا دوره تحقيق را بر اساس وارايانس شاخص صنعت داروسازي و شيميايي به دو دسته دوره هاي پرنوسان و كم نوسان تقسيم شده است. سپس اطلاعات مربوط به ريسك سيستماتيك و بازده سهام در دوره هاي پرنوسان و كم نوسان را با روش تبديل موجك گسسته همپوشاني (DWT) و با موجك دابشيز با استفاده از نرم افزار MATLAB به دوره زماني كوچك تر تجزيه نموده، سپس به منظور آزمون فرضيه هاي تحقيق، از تحليل رگرسيون استفاده شده است.نتايج آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان ميدهد رابطه معناداري بين ريسك سيستماتيك و بازده در دوره زماني پر نوسان در افق هاي زماني ميان مدت و بلندمدت وجود دارد. همچنين در دروه هاي زماني كم نوسان نيز در افق هاي زماني ميان مدت رابطه معناداري ميان ريسك سيستماتيك و بازده وجود دارد ولي فقط در افق زماني بلندمدت 182روزه رابطه معنادار ميان ريسك و بازده به اثبات ميرسد.