تاثير تعداد سهامداران بر رفتار و ارزش شركت‌ها مبتني بر دو مدل يانگ و بودناروك و اوستبرگ

مقامات و مديران اجرايي كسب ‌وكارهاي مختلف عموماً بر اين باورند كه گستردگي تعداد‌ سهامداران شركت منافع چشمگيري در بازار سهام به دنبال دارد. هرچند محققان نيز در اين باره به توافق رسيده‌اند كه تعداد سهامداران يكي از مهم‌ترين عوامل تعيين كننده در تصميمات شركت هستند، اما پژوهش‌هاي اندكي در مورد اين متغير انجام شده‌اند.  در اين پژوهش مشخص شد كه افزايش تعداد سهامداران ، برعكس كشور هاي توسعه يافته ، در ايران، به نفع شركت‌ها نيست. نتايج به دست آمده حاكي از اين هستند كه افزايش  تعداد سهامداران سبب بيشتر شدن تضاد نمايندگي بين سرمايه‌گذاران و سهامداران كنترل‌كننده مي‌شود. به علاوه، يافته‌ها نشان مي‌دهند كه اين افزايش با رفتار ريسك پذيري و ارزش شركت رابطه منفي و معني داري دارد و با سود سهام پرداختي را بطه مثبت و معني داري دارد.علاوه بر اين موارد، نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان مي‌دهند كه با افزايش تضادهاي نمايندگي، امكان سلب مالكيت افراد بيرون سازمان توسط اعضاي دروني شركت افزايش خواهد يافت.