رابطه ريسك درماندگي مالي و خلاف‌‌قاعده شتاب در بورس اوراق بهادار تهران

اين تحقيق قصد دارد با استفاده از داده‌هاي شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طي بازه زماني انتهاي فروردين ماه 1387 تا انتهاي تير ماه 1393، رابطه اثر شتاب (استمرار بازده‌هاي پيشين) و ريسك درماندگي مالي را بررسي كند. در پژوهش پيش‌رو، از نسخه دوم مدل امتياز Z آلتمن به‌عنوان نماگري براي ريسك درماندگي مالي استفاده شد. براي توصيف پديده شتاب نيز، دوره تشكيل 6 ماهه و دوره هاي نگهداري 3، 6 و 12 ماهه، انتخاب گرديد. ابتدا سودآوري سه استراتژي شتاب كوتاه مدت (3/6)، ميان مدت (6/6) و بلندمدت (12/6) مورد بررسي قرار گرفت و مشاهده شد كه در بازه زماني فوق، تنها استراتژي شتاب ميان‌مدت كه از دوره تشكيل و نگهداري 6 ماهه استفاده مي كند، سودآور است. سپس، نشان داده شد خلاف‌ قاعده‌ شتاب از واكنش تفريطي بازار به ريسك درماندگي مالي نشأت مي‌گيرد. به‌عبارت ديگر، مي‌توان گفت شتاب، نماگري براي فاكتور ريسك درماندگي مالي است و عمدتاً از آن منتج مي‌شود.