طراحي استراتژي هاي معاملاتي بر پايه ي اثر مومنتوم و بازگشت و با به كارگيري كف ها و سقف هاي مهم گذشته‌ي سهام

فعالان و سرمايه گذاران در بازارهاي مالي براي دستيابي به بازدهي بالاتر، از دو رويكرد متفاوت تحليل بنيادي و تكنيكال و يا تلفيق آن ها بهره مي گيرند. در دهه هاي اخير تحقيقات متعددي پيرامون كارآمدي روش هاي تكنيكال صورت گرفته است اما بسياري از تكنيك ها كه ذهني تر و كمي سازي آن ها دشوارتر است راهي به تحقيقات تجربي نيافته اند. در پژوهش حاضر با استفاده از نتايج تحقيقات پيشين كه اثر مومنتوم در بازده سهام را عمدتا در كوتاه مدت و اثر بازگشت را عمدتا در بلندمدت نشان داده اند، با به كار گيري كف ها و سقف هاي مهم گذشته؛ كه با روشي سيستماتيك مستقيما از روي نمودارهاي قيمتي شناسايي گشته اند؛ سه استراتژي معاملاتي طراحي و سودمندي به كارگيري اين استراتژي ها در 226 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه ي زماني 1390 لغايت 1395 مورد آزمون قرار گرفت كه نتايج تحقيق حاكي از بازدهي قابل توجه بالاتر به كارگيري اين استراتژي ها نسبت به روش خريد و نگهداري است.