آزمون اثر سررسيد بدهي و كيفيت گزارشگري مالي بر كم سرمايه گذاري و بيش سرمايه گذاري

در اين پژوهش، اثر سررسيد بدهي و كيفيت گزارشگري مالي بر كم سرمايه گذاري و بيش سرمايه گذاري آزمون شد. كم سرمايه گذاري و بيش سرمايه گذاري به پيروي از مدل بيدل و همكاران (2009) و كيفيت گزارشگري مالي به پيروي از مدل ديچو و ديچاو (2002) اندازه گيري شد. نمونه آماري پژوهش شامل تعداد 219 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زماني سال هاي 1388 تا 1392 است. نتايج نشان داد سررسيد بدهي و كيفيت گزارشگري مالي اثر معني دار و منفي بر ناكارايي سرمايه گذاري دارند. اين آزمون به تفكيك در گروه مشاهده هاي مواجه با بيش سرمايه گذاري و در گروه مشاهده هاي مواجه با كم سرمايه گذاري نيز انجام شد. شواهد بيانگر اين بود كه كيفيت گزارشگري مالي اثر معني دار و منفي بر بيش سرمايه گذاري دارد، در حالي كه بر كم سرمايه گذاري اثر معني داري ندارد. همچنين، سررسيد كوتاه مدت بدهي بر بيش سرمايه گذاري و كم سرمايه گذاري اثر معني داري ندارد. ساير نتايج نشان داد كه جريان وجه نقد عملياتي، قابليت شهود دارايي ها و نوسان جريان وجه نقد عملياتي اثر معني دار و مثبت بر بيش سرمايه گذاري دارند؛ در حالي كه نوسان فروش از اثر معني دار و منفي بر بيش سرمايه گذاري برخوردار است. در ضمن متغيرهاي عمر، فرصت رشد، گزارش زيان و اندازه شركت رابطه معني داري با بيش سرمايه گذاري ندارند. همچنين اندازه اثر معني دار و مثبت بر كم سرمايه گذاري دارد؛ در حالي كه فرصت رشد و قابليت شهود دارايي ها از اثر معني دار و منفي بر كم سرمايه گذاري برخوردارند. در ضمن متغيرهاي عمر، جريان وجه نقد عملياتي، گزارش زيان، نوسان فروش و نوسان جريان نقد عملياتي رابطه معني داري با كم سرمايه گذاري ندارند.