تبيين مدل حسابداري ذهني در انتخاب پرتفوي سهام شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با رويكرد افق زماني سرمايه‌گذاري

هدف اين پژوهش تبيين مدل چارچوب حسابداري ذهني با رويكرد افق زماني سرمايه‌گذاري در انتخاب پرتفوي مطلوب مي‌باشد. دوره‌ي زماني پژوهش 12 ساله در بازه زماني 13841395 مي‌باشد. در اين بازه زماني تعداد 74 شركت به عنوان حجم نمونه از طريق نمونه گيري سيستماتيك انتخاب شدند و مورد بررسي قرار گرفتند. در اين پژوهش بر اساس ارزشي بودن يا رشدي بودن سهام، دو پرتفوي ماركويتز و سورتينو در قالب (A) و (B) تفكيك شدند تا  مشخص گردد آيا تفاوت معناداري بين عملكرد دو پرتفوي وجود دارد؟ همچنين بر اساس ويژگي‌هاي رفتاري و ذهني سرمايه‌گذاران، افق زماني سرمايه‌گذاري تفاوتي در انتخاب پرتفوي‌هاي سرمايه‌گذاري دارد يا خير؟ نتايج پژوهش در فرضيه اول تاييد نمود، كه بين عملكرد دو پرتفوي (A) و پرتفوي (B) بر حسب ويژگي‌هاي ارزشي يا رشدي بودن سهام تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين نتيجه‌ي فرضيه دوم پژوهش نشان داد، زماني كه سرمايه‌گذاران انگيزه‌هاي بلند مدت تري بر اساس حسابداري ذهني دارند، پرتفوي (B) انتخاب مطلوب تري مي‌باشد، در حاليكه اگر به دنبال انگيزه‌هاي كوتاه مدت بر اساس حسابداري ذهني هستند و افق‌هاي زماني كوتاه مدت تر را مورد توجه قرار مي‌دهند، پرتفوي (A) مطلوب تر مي‌باشد.