شناسايي شاخصهاي تعيين كننده رتبه اعتباري شركتها

هدف از اين پژوهش شناسايي شاخصهاي تعيين كننده رتبه اعتباري شركتها در ايران مي‌باشد. وجود موسسات رتبه‌بندي اعتباري در ماده 21 قانون اوراق‌بهادار پيش‌بيني شده است و دستورالعمل شرايط ثبت و نظارت بر موسسات رتبه‌بندي تدوين شده است. موسسات رتبه‌بندي براي تعيين رتبه بايد به عوامل كمّي و كيفي توجه كنند. براي همين منظور در اين تحقيق، ابتدا ادبيات رتبه‌بندي اعتباري مورد بررسي قرار گرفت و شاخصهاي تعيين‌كننده رتبه اعتباري در دو بخش وضعيت كسب و كار(متغيرهاي كيفي) و وضعيت مالي(متغيرهاي كمّي) استخراج شد. سپس نظرخبرگان با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه اكتشافي جمع‌آوري گرديد. با اين كار شاخصهايي براي تعيين رتبه انتخاب مي‌شوند كه در محيط ايران موضوعيت دارد. براي آزمون فرضيات پژوهش كه ميزان اهميت هر يك از شاخصها را در تعيين رتبه اعتباري در نظر مي‌گيرد از آزمون دوجمله‌اي و براي اولويت‌بندي شاخصها از آزمون فريدمن استفاده شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، 71 شاخص به عنوان شاخصهاي تعيين‌كننده رتبه اعتباري مي‌باشند.