مقايسه كارايي معيارهاي ارزيابي عملكرد مبتني بر تئوري فرامدرن پرتفوي در رتبه‏بندي پرتفوي‏هاي انتخابي بر اساس مدل ماتريس شبكه

هدف پژوهش حاضر رتبه‏بندي پرتفوي‏هاي انتخابي بر اساس مدل ماتريس شبكه با استفاده از معيارهاي فرامدرن پرتفوي و بررسي ميزان كارايي اين معيارها به منظور شناسايي كارآمدترين معيار براي بازار سرمايه ايران است. بدين منظور معيارهاي نسبت چشم انداز، سورتينو و امگا بر روي پرتفوي‏ها محاسبه و رتبه‏بندي‏هاي مختلف مورد مقايسه قرار گرفتند. از آنجا كه آزمون‏هاي كولوگروف – اسميرنوف و شاپيرو ويلك نرمال بودن توزيع پرتفوي‏هاي مدل شبكه را تاييد نمي‏كند، با كمك آزمون‏هاي ناپارمتري اسپيرمن و فريدمن مشخص گرديد كه بين رتبه‏بندي‏هاي انجام شده همبستگي معناداري ديده نمي‏شود و رتبه‏بندي حاصل از معيارهاي مذكور، تفاوت معناداري با هم ندارند. لذا جهت بررسي ميزان كارايي معيارها، عملكرد پرتفوي‏هاي انتخابي براساس مدل شبكه، در يك دوره 5 ساله (از سال 87 تا91) ارزيابي شده و در يك دوره 2 سال (از سال 92 تا 93) نتايج اين ارزيابي، بررسي گرديد. بدين منظور ابتدا ضريب هبمستگي اسپيرمن بين رتبه‏بندي‏هاي اوليه و نتايج واقعي مورد بررسي قرار گرفت و سپس با ايجاد دو پرتفوي ابتكاري، ميزان كارايي رتبه‏بندي‏ها در تشخيص كلي رتبه واقعي و نيز رتبه‏هاي برتر مورد سنجش قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان مي‏دهد معيار نسبت چشم انداز، بهترين كارايي را براي رتبه‏بندي پرتفوي‏ها نسبت به معيارهاي سورتينو و امگا دارد.