آزمون اثر غير خطي اندازه شركت بر بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران

در چند دهه اخير با گسترش روز افزون بازارهاي سرمايه، بررسي عوامل مؤثر بر بازده سهام به يكي از مهم‌ترين و پر بحث‌ترين موضوعات مديريت مالي تبديل شده است. در اين بين عامل اندازه شركت يكي از اصلي‌ترين عواملي بوده كه در مطالعات مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. در اين پژوهش از بين شركت‎هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، 70 شركت در طي سال‌هاي 1387 تا 1394 انتخاب شده است. جهت آزمون اين فرضيه، از مدل رگرسيوني چند متغيره مبتني بر داده‌هاي تركيبي استفاده شد.در مطالعات پيشين در چارچوب مدل چند عاملي فاما و فرنچ؛ رابطه بين اندازه شركت و بازده سهام به‌صورت يك رابطه خطي ساده بررسي شده، در حالي كه ممكن است اين رابطه به‌شكل خطي نباشد. در پژوهش حاضر با اضافه كردن مربع عامل اندازه شركت به مدل فاما و فرنچ، فرضيه رابطه غير خطي اندازه شركت و بازده سهام مورد آزمون قرار گرفته است. نتايج برآورد مدل نشان داد كه ضرايب متغيرهاي اندازه شركت و شكل مربع آن به ترتيب مثبت و منفي و از لحاظ آماري معنادار مي‌باشند كه به مفهوم تأييد رابطه غير خطي بين اندازه شركت و بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران است.