تاثير امام محمد باقر عليه السلام بر حديث شيعه

حديث، از دانش هاي اختصاصي اسلام است كه توسط مسلمانان ابداع شد و سامان يافت. نقش ائمه شيعه، به ويژه صادقين، در بالندگي آن، بسيار مهم است. اين نوشتار، تلاش هاي امام باقر را در اين حوزه بررسي كرده است كه با فعاليت هاي فرهنگي ايشان، تحولي عظيم در فرهنگ شيعه به وجود آمد؛ شاگردان ائمه و احاديث منقول از ايشان فزوني و فرهنگ پرسشگري و مراجعه به اهل بيت رواج يافت و اصحاب ائمه از نظر علمي و فرهنگي ارتقا يافتند. اقدامات ميداني امام باقر در حوزه حديث چشمگير و زمينه ساز جهش عظيم حديث در دوران امام صادق شد؛ اقداماتي نظير نشر حديث پيامبر، عرضه حديث، ترغيب به حديث پژوهي، تربيت محدثان زبده اي چون گروه اول اصحاب اجماع، تاثيرگذاري بر محدثان اهل سنت و معرفي غاليان از مهم ترين آنهاست. ايشان با تبيين مسائلي چون حجيت كلام اهل بيت، لزوم دقت در سماع، پرهيز از اعتماد به روات ضعيف و لزوم مراجعه به ثقات، ابداع مشيخه نويسي، تبيين اصول نقد متن حديث و پرهيز از انكار شتاب زده حديث، زمينه مساعدي را براي برجاي نهادن ميراث حديثي بي نظير در حوزه هاي تفسير، عقايد، فقه، اصول، اخلاق و سيره فراهم ساختند.

no abstract